" ลูกหว้า!!!" "
"อ้าวพี่วิน สวัสดีค่ะ มาเดินเล่นเหรอคะ "
ฉันหันไปตามเสียงเรียกก็เห็นพี่วินเพื่อนของพี่ขุนพลก็รีบยกมือไหว้ทันทีเพราะฉันเจอพี่เขาบ่อยๆเพราะเขาชอบมาซื้อราเม็งร้านของแม่ฉันที่เปิดขายอยู่แถวหน้าโรงเรียนไปฝากน้องสาวของเขาประจำ
" พี่แวะมาซื้อของขวัญวันเกิดให้น้องสาวตัวดีของพี่น่ะ เห็นน้องลูกหว้าพอดีนี่น้องกำลังจะกลับบ้านแล้วเหรอให้พี่ไปส่งไหม " วิน พูดตอบด้วยรอยยิ้มอย่างใจดีพร้อมแอบชำเลืองมองใบหน้าหวานของลูกหว้าที่ทำเอาเขาหัวใจเต้นแรงขึ้นมาแทบทุกครั้งที่เจอ
"หนูแวะเอาโทรศัพท์มาซ่อมค่ะแต่มันสู่ขิตเลยต้องซื้อใหม่แทน นี่ก็ว่าจะเดินเล่นและแวะหาอะไรกินนิดหน่อยแล้วค่อยกลับถ้างั้นหนูขอตัวก่อนนะคะพี่วิน " ฉันพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มและกำลังจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง แต่กลับได้ยินเสียงของพี่วินเรียกไว้อีกครั้ง
"เดี๋ยวครับ น้องลูกหว้า!!"
"คะ??"
"ถ้าพี่จะขอรบกวนลูกหว้าให้มาช่วยเลือกของขวัญวัน
