" ลูกหว้า "
ไอดิน ที่เดินผ่านมาทันเห็นภาพเหตุการณ์ทั้งหมดแต่ไม่รู้ว่ากลุ่มอดีตดาวคณะวิศวะมาพูดคุยอะไรกับรุ่นน้องของเขาและเมื่อเห็นว่ารุ่นน้องยกหมัดจะง้างต่อย เขาจึงรีบเดินมาเพื่อจะห้ามปราม ก่อนจะเห็นกลุ่มของมุกดาพากันเดินหนีไปอีกทางเขาจึงเอ่ยเรียกชื่อรุ่นน้องขึ้นมาทันที
"สวัสดีค่ะ พี่ไอดิน เรียกหนูมีอะไรหรือเปล่าคะ"
ฉันรีบยกมือไหว้รุ่นพี่ในคณะที่ฉันจำชื่อพี่เขาได้ตอนแนะนำตัว เพราะเป็นคนเดียวกันกับที่นั่งรับลงทะเบียนเมื่อตอนเช้า
" มีเรื่องอะไรหรือเปล่า "ไอดิน พูดขึ้นด้วยสีหน้านิ่งเรียบและจ้องมองหน้าลูกหว้าอย่างคนจับผิด
" ไม่มีค่ะพี่ "ฉันพูดตอบพร้อมส่งรอยยิ้มหวานเพื่อกลบเกลื่อนเรื่องราวเมื่อกี้ พี่เขาคงไม่เห็นหรอกนะ
"งั้นก็แล้วไปและจะกลับยังไง บ้านอยู่ไหน พี่กำลังจะกลับบ้านให้แวะไปส่งไหม "ไอดินเอ่ยขึ้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้กลับเป็นคำถามส่วนตัวของเขาเอง ก่อนจะยืนมองหน้าลูกหว้าอย่างรอคำ
