ไทเกอร์...
กี่วันมาแล้วที่ผมเอาแต่ขังตัวเองอยู่ในห้องเงียบๆ คนเดียวไม่ออกไปไหน คือมันหมดแรงไม่มีแรงที่จะทำอะไรได้แค่นอนเพื่อให้สมองไม่ต้องคิดมากไม่คิดถึงคนบางคน แต่มันก็ยังคิดถึงอยู่ดีคิดถึงลูกคิดถึงเมียคิดถึงใจจะขาดแต่ผมก็ต้องตัดใจเพราะถ้าผมใจอ่อนกลับไปหากวางผมก็จะคิดถึงเรื่องราวเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับกวาง
"เสือม๊าเข้าไปได้มั้ยลูก"
"ผมอยากอยู่คนเดียว"
"ลุงเสือค๊าบบบลุงเสือเปิดประตูให้ผมหน่อย" ลีโอ นั่นเสียงลีโอลูกชายของผมแกมาได้ยังไงในเมื่อผมบอกทุกคนไปแล้วว่าผมไม่อยากพบเจอใคร ผมมองไปที่ประตูห้องที่ถูกทุบด้วยฝีมือของลูกชายที่ผมแสนคิดถึง
"ถ้าลุงเสือไม่เปิดประตูผมก็จะนั่งอยู่หน้าห้องไม่ไปไหน"
สิบนาทีผ่านไป
ผมย้ายตัวเองมานั่งตรงหลังประตูเพียงเพื่อจะได้อยู่ใกล้ลูกแม้จะไม่ได้เห็นหน้ากันก็ตาม
"ฮึก ฮึก ลุงเสือไม่อยากเจอหน้าผมใช่มั้ย ฮืออ ลุงเสือไม่รักผมแล้วใช่มั้ยค๊าบ ฮือออ" เสียงร้องไห้ของ
