ไทเกอร์.......
ผมนอนมองหน้าคนขี้เซาที่ยังไม่ตื่น เธอคงจะเหนื่อยแล้วก็คงจะเพลียเพราะเมื่อคืนผมรังแกเธอทั้งคืน กวางยังเหมือนเดิมทุกอย่างเธอยังคงเป็นของผมเพียงคนเดียวผมมั่นใจ ผมยิ้มด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยายว่าดีใจแค่ไหนที่เธอไม่เคยให้ใครเข้ามาแทนที่ผม ผมรู้ว่าเธอยังรักยังรู้สึกกับผมแต่เธอยังไม่ยอมให้โอกาสเพราะผมทำเธอไว้เจ็บมากเป็นใครก็คงจะลืมยาก ผมขอโทษเธอในใจไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เคยทำไม่ดีกับเธอไว้มาก เชื่อใจคนอื่นทั้งที่ผมน่าจะเชื่อใจคนที่ผมรักมากกว่า เรื่องกระแตผมรู้หลังจากที่เลิกกับกวางไปสองปีถามว่าตอนที่รู้ผมโกรธกระแตไหมผมโกรธเธอนะแต่โกรธตัวเองมากกว่าที่โง่งี่เง่าจนเสียคนดีๆ ที่รักผมไปเพราะแบบนี้ผมถึงไม่กล้าที่ตามหากวางทั้งที่รู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหน ผมขี้ขลาดเกินไปผมปล่อยให้เวลามันผ่านมานานเลยคิดว่าปล่อยกวางไปเจอคนที่ดีกว่าผมน่าจะดีกว่าส่วนผมก็ใช้ชีวิตของผมไปแต่แล้ววันนึงพอผมกับ
