ศศินาฟังสิ่งที่เขาด่าว่าโดยที่หล่อนไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลย แต่หล่อนก็รู้ว่าสายตาของจองจุนรวมทั้งคำพูดชงของพิสุทธิ์นภาหมายความว่าจองจุนพอใจหล่อนจริงๆ แต่หล่อนก็คิดแค่ว่าจองจุนเป็นลูกค้า เพราะไม่ใช่คนแรกหรอกที่มาขายขนมจีบแบบนี้ เพียงแต่จองจุนอาจเป็นคนแรกที่ทำให้สุริยพิศุทธิ์หัวเสีย
‘หัวเสีย’
คำนี้วนเวียนอยู่ในหัว ศศินาช้อนสายตาขึ้นมองใบหน้าเขา เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่ติดตรึงใจหล่อนตั้งแต่แรกเห็น และเป็นคนเดียวที่อยู่ในใจหล่อนตลอดมา เป็นเจ้าของหัวใจและร่างกายในเวลานี้ ใบหน้าหล่อที่มีแต่ความกราดเกรี้ยวให้กับหล่อน แต่มันเป็นความกราดเกรี้ยวที่ผิดแปลกไปจากทุกครั้ง
ทุกครั้งที่เขาก็ทำตัวร้ายๆ ใส่หล่อน หล่อนรู้ว่าเขาร้ายแต่มันเหมือนร้ายไม่สุด เหมือนเขามีบางสิ่งอยู่ในใจ จนต้องแสดงออกกับหล่อนแบบนั้น หล่อนถึงได้ยอมเรื่อยมา คาดหวังว่าสักวันหนึ่ง เขาจะกลับมาอ่อนโยนกับหล่อนเหมือนเดิม
ทว่าความกราดเกรี้
