“ไม่ได้หรอกครับ มาอยู่เมืองไทยทั้งที ผมก็ต้องซึมซับวัฒนธรรมไทยให้มากที่สุด แล้วอาหารเผ็ด ผมกินได้ ถนัดเลยล่ะครับ”
“จริงเหรอคะ ไม่ใช่เผ็ดจนน้ำตาไหลนะคะ”
“ไม่เชื่อเดี๋ยวคอยดูเลยครับ จะกินให้เกลี้ยงเลย แบบนี้คุณจันทร์คงต้องพาผมตระเวนกินทุกร้านทั่วเชียงใหม่แล้วล่ะ ไม่รู้ว่าคุณจันทร์จะสะดวกหรือเปล่า”
ศศินามองผู้ชายตรงหน้าเข้าใจเจตนาของจองจุนดี หากหล่อนไม่มีใครในใจ จองจุนคงเป็นผู้ชายที่หล่อนจะคบหาเป็นคนรักได้ไม่ยาก แต่เพราะใจหล่อนไม่ว่าง และกายของหล่อนก็ไม่ได้มีไว้สำหรับใครอีกแล้ว
แต่ยังไม่ทันที่หล่อนจะตอบ เสียงอะไรบางอย่างที่ตกไปในน้ำก่อนจะตามมาด้วยเสียงกรีดร้องและเสียงโวยวายว่ามีเด็กตกน้ำ นั่นก็ทำให้ทั้งหล่อนและจองจุนลุกพรวด มองไปยังปลายสะพานซึ่งเป็นจุดให้อาหารปลาในทันที
และศศินาก็ได้เห็นในสิ่งที่หล่อนไม่คาดคิดว่าจะได้เห็น นั่นคือร่างสูงใหญ่ของสุริยพิศุทธิ์วิ่งไปที่หัวสะพานถอดสูทของเขาเ
