‘พี่ซันเป็นอะไรคะ ไม่สบายหรือเปล่าคะ จันทร์เป็นห่วง’
ใบหน้าสวยใสไร้เดียงสา ดวงตาแดงช้ำเหมือนคนร้องไห้มาทั้งคืน และเรือนร่างหอมกรุ่นที่เข้ามาแนบชิด ก็ทำให้ความทรงจำในวันกลืนกินความสาวย้อนกลับเข้ามา จนเขาไม่สามารถระงับอารมณ์ไว้ได้อีก
นั่นคือเป็นจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่ระหว่างเขากับศศินา ความสัมพันธ์ที่มีเพียงเซ็กซ์เท่านั้น
เขาตักตวงความสุขความหอมหวานจากร่างกายหล่อนอย่างไม่เคยเบื่อไม่เคยพอ จากเด็กสาวไร้เดียงสาในวันวานแต่ร้อนแรงสุดๆ ก็กลับกลายเป็นสาวรู้งานไปทุกที่ แต่เขาแตะ ศศินาก็พร้อมจะสนอง และเมื่อเขากลืนกินศศินาไปแล้ว ก็ไม่เคยมีภาพผู้หญิงคนอื่นอยู่ในหัวอีกเลย แต่บางครั้งเขาอยากออกห่างจากหล่อน เพราะคำว่า ‘หลงหัวปักหัวปำ’ ราวจะย้ำเตือนว่าเป็นจริง แต่เขากลับทำไม่ได้ ไม่ว่าจะนอนกับใคร สุดท้ายก็เป็นภาพศศินาซ้อนทับ หล่อนทำให้เขาลุ่มหลง
และเมื่อคืนหล่อนก็ยินยอมให้เขากลืนกินจนอิ่ม แต
