ฉันขับรถมาจอดที่ชั้นใต้ดินที่ใกล้ลิฟต์ที่สุด และพยุงไอ้คนตัวโตเท่าควายขึ้นลิฟต์อย่างทุลักทุเล ไม่รู้จะตัวใหญ่ไปไหน ตัวฉันก็แค่นี้เอง
"บิกินี่อยู่ไหน"เขาเปิดเสื้อฉัน ชะโงกหน้ามองหาบิกินี่ อย่างซุกซน
"ยืนดีๆ"ฉันดึงมือเขาออก ผลักให้เขายืนพิงผนังลิฟต์แทน จะมาเปิดเสื้อฉันอะไรตอนนี้ ในลิฟต์มีกล้องวงจรปิดนะเว้ย แต่เขาก็ไม่ยอม พุ่งตัวเข้ามาหาฉันถามหาบิกินี่ไม่หยุด
"บิกินี่!"
"ยังไม่ถึงห้องเลย ยืนดีๆมันหนักนะ"ฉันบอกพลางพยุงตัวเขาไม่ให้ล้ม แต่เป็นฉันเองที่จะล้มไปกับเขาเนี่ย สู้แรงเขาไม่ได้เลยจริงๆ
ติ๊ง!
ขณะที่ฉันกำลังสู้รบกับเขา ลิฟต์ก็เปิดออก ฉันใช้แรงเฮือกสุดท้าย พยุงกึ่งลากเขาออกจากลิฟต์เข้าห้อง กว่าจะเดินได้แต่ละก้าวทำเอาฉันหมดแรงเลย
พรึ่บ!
"บิกินี่"ทันทีที่ทิ้งเขาลงบนโซฟา ก็เอ่ยปากหาบิกินี่
"ใครบอกจะใส่"
"ยัยผู้หญิงขี้โกหก!!"
"เมาจริงมั้ยเนี่ย"ฉันหรี่ตามองไอ้คนขี้เมาโวยวายอย่างจับผิด
