ไอ้คนเลวกับยัยเด็กบื้อ

4.มันจบแล้ว

00.00น.

ฉันยังคงนอนลืมตามองเพดานห้อง ใครมันจะไปนอนหลับล่ะ ฉันพึ่งเลิกกับแฟนนะ แถมตอนนี้เรื่องก็เลยเถิดไปไกล ฉันอยู่ในห้องของไอ้สารเลวเพื่อนสนิทของแฟนเก่าอีก

ปัง! ปัง!

"ไอ้เทย์เลอร์!!"

ปัง! ปัง! ปัง!

"ไอ้เชี่ยเทย์!!!!"

ฉันสะดุ้งตกใจกับเสียงทุบประตูด้านนอก นั่นมันเสียงของมอสนี่ เขามาจริงๆ ไอ้คนเลวพูดไม่ผิด

"นี่นายตื่น!"ฉันลุกไปเขย่าตัวไอ้คนเลวนี่นอนหลับไม่รู้เรื่อง

ปึก!

"ตื่น!!! ตื่นก่อนได้มั้ยเนี่ย!!"ฉันทุบอกเขาไปเต็มแรงหนึ่งที ใครบอกไม่ยอมตื่นเองนี่

"อะไร!"เขาสะดุ้งตื่นขึ้นทันที หึ! สมน้ำหน้า

"มอสมา!"

ปัง!! ปัง!!

"ไอ้เชี่ยเทย์เลอร์ มึงออกมาคุยกับกูดิ!"มอสยังคงทุบประตูห้องนอนไม่หยุด เขามีด้านใจร้อนแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย

"ฉันจะเอาผ้าห่มไปซ่อน นายไปเปิดประตู"ฉันดึงผ้าห่มออกจากตัวเขา หอบเอาไปซ่อนไว้ในห้องแต่งตัว ก่อนจะเดินออกไปหาไอ้คนเลวที่ออกไปเปิดประตูให้มอส

"มึงอธิบายมาดิ๊!!! เรื่องทั้งหมดโกหกใช่มั้ย!!"

"...."

"มึงอย่าเงียบดิวะ!!!"

มอสกระชากคอเสื้อเทย์เลอร์ถามด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว ก่อนเขาจะหันมาเห็นฉัน

"มอส"ฉันเรียกเขาเสียงแผ่ว เมื่อเราสบตากัน เขากวาดสายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาที่เจ็บปวด ก่อนจะหันไปพูดกับเทย์เลอร์ที่ยังคงยืนเงียบไม่พูดอะไร

"...กูเข้าใจแล้ว"มอสปล่อยมือออกจากคอเสื้อเทย์เลอร์ พยักหน้าฝืนยิ้มด้วยแววตาที่เจ็บปวด เดินถอยหลังห่างออกไปเรื่อง ก่อนหันหลังเดินลงบันไดไป

มันจบแล้วจริงๆใช่มั้ย ระหว่างฉันกับเขามันจบลงจริงๆแล้วสินะ

พรึ่บ

ฉันทรุดตัวลงกับพื้น ปล่อยน้ำตาไหลเป็นสายอย่าง แม่งทำไมมันรู้สึกเจ็บแบบนี้ เหมือนกำลังจะตาย

"ถ้าจะร้องไห้ขนาดนี้ ไม่บอกความจริงมันไปล่ะ"ไอ้คนสารเลวหันมามองฉันบนพื้น คงสมเพชฉันมากสินะ

"นายก็เอาครั้งแรกของฉันคือมาสิ!"ฉันตะโกนใส่เขาอย่างอัดอั้น ถ้าเรื่องคืนนั้นไม่เกิด คงไม่เป็นแบบนี้

"ถ้าคืนได้คือให้แล้วโว้ย ฉันก็ไม่ได้อยากโดนตราหน้าว่าแย่งแฟนเพื่อนหรอกนะ"เขาบอกอย่างหัวเสีย เดินไปนั่งกุมขมับบนโซฟา

เขาก็ไม่อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ใช่มั้ย

ฉันกลับมานอนบนเตียง มองเพดานอย่างเลื่อนลอย ยิ่งนอนไม่หลับหนักกว่าเดิมไปอีก ตั้งแต่วินาทีนี้ ฉันจะไม่มีมอสอยู่ข้างๆอีกแล้ว ไม่มีแล้ว...

"ลงไปดื่มกันมั้ย"ไอ้คนเลวพูดขึ้นในความเงียบ

"ฉันจะไม่ดื่มมันอีก"เรื่องทั้งหมดมันก็เพราะน้ำเมา ฉันถึงมีสภาพแบบนี้ แล้วฉันควรจะแตะมันอีกเหรอ ฉันเกลียดมัน!

"ตามใจ"เขาบอกแล้วลุกเดินออกจากห้องไป

ส่วนฉันยังคงนอนน้ำตานอนหน้าอยู่บนเตียง ไม่รู้ว่านานแค่ไหน แต่ตอนนี้ข้างนอกเริ่มสว่างแล้ว

ชอบแนวนี้กันมั้ยคะ เงียบกันจังเลย