โชคดีที่เขาทำโครงสร้างกระท่อมหลังนี้เอาไว้ดี มันจึงยังไม่พังลงมาง่ายๆ เหมือนกระท่อมทั่วไป ผ่านพ้นฤดูฝนไปหากมีอะไรชำรุดเสียหายหรือต้องซ่อมแซมเขาก็จะให้ช่างมาปรับปรุงใหม่ทั้งหมดและทำแบบนี้ทุกปี แต่ใช่ว่าฝนจะตกหนักจนเกิดภาวะน้ำท่วมแบบนี้ทุกปี เขาผละออกห่างจากร่างน้อยแต่แรงขยับของเขาทำให้เธอต้องขยับตาม
“พี่หมอจะไปไหนคะ”
“พี่จะดูน้ำที่ลำธารครับ” เธอตามเขาไปดู แสงจากตะเกียงสว่างไสวทำให้มองเห็นน้ำที่ไหลบ่ามาตามลำธารหน้ากระท่อมอย่างชัดเจน แก้วกัลยารู้สึกตกใจไม่น้อยกับสายน้ำที่ท่วมขึ้นมาเหนือสะพานที่ข้ามฝั่ง
“น้ำไม่เคยท่วมหนักหลายปีแล้ว เมื่อสิบปีก่อนแก้วจำได้ว่าน้ำเคยท่วมหนัก” เธอพูดกับเขาอย่างเป็นกังวล
“ใช่ครับ” เขาพาเธอไปยังเตียงนอน หลับไปแค่นิดเดียวก็นอนไม่หลับอีกต่อไป จึงนั่งพิงหัวเตียงเอาไว้ ดึงร่างคู่หมั้นตัวน้อยของตัวเองมานอนลงใกล้ๆ ให้เธอหนุนตักของเขา คเชนทร์ลูบผมนุ่มสลว
