ครืด...ครืด...ครืด...!
เสียงสั่นของสมาร์ทโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดดังขึ้นภายในห้องที่ยังมืดมิดเพราะม่านที่ปิดทึบไม่ให้แสงเล็ดลอดเข้ามารบกวนการนอนของเจ้าของห้อง
เขาตั้งเป็นเสียงสั่น แต่ทว่าเสียงสั่นก็สั่นดังแทรกเข้าลึกถึงโสตประสาทของคนที่กำลังหลับ
ตุลย์ภพตื่นมาพร้อมกับเสียงโทรศัพท์ที่ดังปลุกแต่เช้า เขารับด้วยความหงุดหงิด เพราะเพิ่งนอนไปตอนตีสี่ เขาคิดไม่ตกว่าจะเอาอย่างไรดี
“ใครโทรมาแต่เช้าวะ...!” เสียงสบถพร้อมกับก่นด่าคนที่โทรมากวน แต่ก็กดสายรับแต่โดยดี
“เจ้านายคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ นักข่าวมารอกันเต็มบริษัทเลย” พลอยลนา เลขาตุลย์ภพโทรมาปลุกเจ้านายแต่เช้า ทั้งที่ไม่อยากจะโทรมารบกวนเลยสักนิด
“นักข่าวมา มาทำไมกัน” ตุลย์ภพที่กำลังมึนงงเนื่องจากเพิ่งตื่นได้ไม่นาน ทั้งยังนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกว่าตัวเองไปทำอะไรไว้ ถึงให้นักข่าวมากันเต็มบริษัท
“ยังไม่ได้เห็นข่าวใช่ไหมคะ”
“ข่าวอะไร?” เขาพูดเท่าน
