บทที่ 17 จากลา

2650 Words

เมื่อความมืดโรยตัว คนตัวใหญ่ที่ใช้แรงในการปราบเมียที่รอคอยมาหลายเดือนอย่างหนักหน่วงกางแขนควานหาร่างเล็กเพราะอยากรั้งเข้ามากอด รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าทั้งที่ยังหลับตา แต่เมื่อปะป่ายไปทั่วแล้วไม่เจอร่างที่ควรจะนอนคู่กับเขาเสียที เขาจึงต้องลืมตาขึ้น และลุกเดินเข้าไปหาในห้องน้ำ แต่ก็หาไม่เจอ หาดูทั่วบ้านก็ไม่มี จึงเข้ามาในห้องหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหาเธอ เขาอยากจะขอเธอแต่งงานหลังจากตื่น แต่ตื่นมาเธอหายไปไหนเสียนี่ เขาต่อสายหาแต่ก็พบว่าเบอร์นั้นติดต่อไม่ได้ เมื่อก้มมองดูกระดาษเล็ก ๆ บนโต๊ะที่วางโทรศัพท์กลับเจอข้อความที่เธอทิ้งไว้ คุณป้องภพ ขอบคุณที่ทำให้ฉันมีความสุขตลอดหลายเดือนที่ผ่านมานะคะ คุณทำให้ฉันเห็นว่าผู้หญิงแต่งงานแล้วอย่างฉันนั้น ก็ไม่ได้ไร้ค่าอย่างที่ใครประณาม วันนี้ฉันได้มอบความสุข เป็นสิ่งเดียวที่จะตอบแทนคุณได้ จากนี้ขอให้คุณมีแต่ความสุข พบเจอแต่คนดี ๆ นะคะ ฉันมันคนสกปรก สก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD