สองปีต่อมา...
"ปะป๊า..." เสียงเด็กน้อยในวัยสามขวบยิ้มหวานตาหยีให้กับคนเป็นพ่อ ทว่ามาเฟียร้ายกลับแสดงสีหน้าบึ้งตึงเพราะลูกชายตัวน้อยของเขา ได้ทำการฉี่รดที่นอนขณะที่สองคนกำลังนอนตื่นสายกันอยู่ทั้งพ่อทั้งลูก
"ไม่ต้องมายิ้มเลยจีดี ฉี่รดป๊าได้ไง! ป๊าเปียกหมดแล้วเนี่ย...โธ่เว้ย! คนกำลังนอนฝันดีเลย" ปากหนาบ่นพึมพำในประโยคหลัง ก่อนจะลุกขึ้นอุ้มเด็กน้อยที่เปียกชุ่มไม่ต่างพาเดินไปยังห้องน้ำ
"ถ้าแม่อยู่ ป๊าจะฟ้องแม่" เจ้าของใบหน้าหล่อเอ่ยขู่ลูกชาย โดยวันนี้ทับทิมได้ออกไปคุยงานตั้งแต่เช้า และปล่อยให้เขาเป็นคนเลี้ยงลูก
"ไม่กลัว" เด็กน้อยตาแป๋วตอบกลับคนเป็นพ่อ
"เดี๋ยวเถอะ!" เจย์เดนมองหน้าลูกชายสีหน้าท่าทางเอาเรื่อง จีดีที่เห็นแบบนั้นก็ทำตามตามประสาเด็ก
"เดี๋ยวเถอะ"
"จีดี! ลอกเลียนแบบป๊าเหรอวะ ฮะ!"
"พูดคำหยาบ"
"อะไร! ป๊ายังไม่ได้พูด"
"จะฟ้องแม่"
"จีดี! ป๊าบอกว่าป๊ายังไม่ได้พูดไง! โธ่เว้ย...กูอ
