เช้าวันต่อมา
ปฐวีจอดรถที่ประจำตำแหน่งที่โรงจอดรถของโรงแรม
"ต่อไปนี้คุณก็ได้ไปไหนมาไหนกับผมได้อย่างสบายใจแล้วนะครับ"
"เฮ้อออ...มิ้นไม่ได้ฝันไปใช่ไมค่ะเนีย อยู่ดีๆก็ได้แฟนเป็นถึงประธานบริษัท"
จุ๊ฟฟฟ..
"คุณวีทำอะไรค่ะเนีย นี้มันรานจอดรถนะคะถ้ามีคนมาเห็นเข้าจะทำยังไง"มายมิ้นโวยวายหลังจากถูกปฐวีหอมเเก้มไปทีนึ่ง
"ผมช่วยยืนยันไงครับว่าคุณไม่ได้ฝันไป"
ปฐวีพูดยิ้มๆ
"ค่ะไม่ฝันก็ไม่ฝัน ไปทำงานได้เเล้วค่ะท่านประธานเดี๋ยวสายนะคะ"มายมิ้นบอก
แล้วทั้งคู่ก็เดินขึ้นออฟฟิศไปด้วยกัน
ปกติมายมิ้นจะเดินทิ้งระยะห่างจากปฐวี1-2ก้าว แต่วันนี้ปฐวีดึงให้เธอมาเดินคู่กับเขาอย่างเปิดเผย พนักงานที่เห็นเลขากับเจ้านายเดินเดินคู่กันมา ต่างซุบซิบนินทา แน่นอนนินทาด้วยความริษยาก็จะไปในทางลบเสียมากกว่า
"อย่างที่ฉันบอกจริงๆด้วย ว่าใช้เต้าไต่จนได้ดี"เสียงพนักงานหญิงคนนึ่งพูดเหมือนจงใจให้เธอได้ยิน ปฐวีกับมายมิ้นหยุดโด
