ช่วงดึกของสุดสัปดาห์ หลังออกมาจากโรงพยาบาลรักษ์เพราะมีเคสด่วน ธีรเดชก็นั่งรถที่เลขาคนสนิทเป็นผู้ขับมายังบ้านหลังที่อยู่ติดกับบ้านของอารญาทางฝั่งซ้าย เพื่อมาทำความรู้จักกับคนที่เขาจ้างให้มาเฝ้าบ้านของอารญาอย่างเป็นทางการ หลังจากให้นิธิเป็นคนออกหน้าแทนมาโดยตลอด
ทันทีที่เดินเข้ามาในบ้าน สายตาคมกล้าของคุณชายหมอก็ปะทะเข้ากับผู้ชายสองคน คนหนึ่งรูปร่างผอมสูง ผิวขาวจนสว่าง แถมยังหน้าหวานจนผู้หญิงยังอาย ส่วนอีกคนหุ่นใหญ่ล่ำกล้ามโตสมเป็นชายชาติทหาร
“นี่คุณชายธีรเดช เจ้านายผมครับ”
นิธิเอ่ยแนะนำอย่างง่ายๆ
“สวัสดีครับ ผมกัญฉัตร เรียกกัญเฉยๆ ก็ได้”
กัญฉัตร อิทธิพัฒน์พงศ์ เอ่ยทักทายและแนะนำตัวด้วยท่าทางเป็นมิตร ได้ยินกิตติศัพท์ของอีกฝ่ายมานาน พอได้มาเห็นตัวจริงวันนั้นถึงได้รู้ว่าสิ่งที่ได้ยินมาไม่ต่างจากความเป็นจริง คุณชายธีรเดชเปี่ยมไปด้วยความเป็นผู้ดีอย่างถึงแก่น แต่แววตานิ่งๆ ทว่าซุกซ่อนเขี้ยว
