บ่ายวันอาทิตย์ ศรีจิตตราแวะมาหาเธอ หลังจากเข้าไปส่งงานที่มหาวิทยาลัย สภาพอิดโรย และเสียงบ่นกระปอดกระแปดนินทาอาจารย์หนุ่มมาดเนี้ยบสุดโหด ทำให้อารญาส่ายหน้าอย่างยิ้มๆ ก่อนจะไปทำอะไรมาให้อีกฝ่ายกินให้หายหงุดหงิด
“อีตาคุณชายยังไม่เอาหลานฉันมาส่งอีกเหรอแก”
หลังจากยกถ้วยน้ำซุปร้อนๆ ขึ้นซดอย่างเต็มปากเต็มคำ นักศึกษาปริญญาโทที่มีสภาพตาลึกโหล หัวฟู หน้าซีดเซียว ก็เอ่ยถามเจ้าบ้านที่เพิ่งทรุดกายลงนั่งในฝั่งตรงข้าม
“ยังเลย เขาโทรมาบอกว่าติดประชุมด่วน”
คุณแม่ยังสาวส่ายหน้าเล็กน้อย ก่อนจะตักแกงจืดสาหร่ายขึ้นชิม ปากอิ่มคลี่ยิ้มด้วยความพึงพอใจในรสชาติ ตอนทำเธอรีบมากจึงไม่ได้ชิม เนื่องจากกลัวว่าคนที่โผล่มาหลังจากส่งงานอาจารย์เสร็จจะหลับก่อนจนไม่ได้กินข้าว เลยรีบทำ และกะปริมาณเครื่องปรุงเอา ที่ต้องรีบขนาดนี้เพราะศรีจิตตราไม่ค่อยดูแลตัวเอง กินข้าวไม่เป็นเวลา บางทีก็งานยุ่งจนลืมกินข้าว สุดท้ายก็เป็
