ความน้อยใจที่เกิดขึ้นมลายหายไปหมด เมื่อได้รับสัมผัสจากทางด้านหลัง เสียงอู้อี้ฟังไม่ชัดแต่ทำให้รู้สึกดี มือเล็กที่กอดเค้าเอาไว้ บีบกระชับ ก่อนที่คนโดนกอด จะหันกลับมา แล้วมองหน้าคนที่ยืนอยู่ทางด้านหลัง
" พูดอะไรนะ พี่ไม่ได้ยิน "
เค้าย้อนถามแล้วจับปลายคางเล็ก มองเด็กที่น้ำตาคลออยู่
" ริสาบอกว่า ริสาชอบพี่แบงก์สุดๆไปเลย "
คนที่เหนื่อยล้ามาตลอดขึ้น หัวเราะลั่น เด็กคนนี้ทำไมน่ารักขนาดนี้
มือบางจับมือเค้าเอาไว้ ก่อนจะพาเดินเข้าไปในตึกที่เพิ่งเดินออกมา คีย์การ์ดที่เอาไว้ใช้กับชั้นพิเศษ ถูกสอดเข้าไป พร้อมกับลิฟต์ทำงาน
เพ้นท์เฮ้าส์สุดหรู ที่อยู่ตรงหน้า กินเนื้อที่ มากกว่าห้องของเค้า หลายเท่า ความอบอุ่นและสวยงาม ตรงหน้า ประเมินค่าไม่ได้ บ้านของคีตะ ว่าใหญ่แล้ว แต่ที่นี่เป็นห้องชุด ที่อยู่บนตึกสูง ใจกลางเมือง
เจ้าของห้องถอดเสื้อคลุมตัวใหญ่ออก แล้วเดินไปที่เครื่องชงกาแฟ ก่อนจะจัดการ เปิดเคร
