พนักงานเสิร์ฟตัวจริง วางจานของว่างเอาไว้บนโต๊ะ แล้วเดินตัวลีบออกไปจากตรงนั้น คนที่เดินออกมา ก่อน มองตามเข้าไป แล้วค่อยๆเดินถอยออกมา ไทมองหน้าเธอ ไม่กี่วินาที แล้วเค้า ก็หลบสายตา ใครหลายคนอาจจะคิดว่า แดนไทยอมแพ้ แต่เปล่าเลย เค้าไม่สนใจเธอแล้วต่างหาก แดนไทโกรธ ก็บอกว่าโกรธ ไม่ชอบ ก็บอกว่าไม่ชอบ เค้าชัดเจน ซื่อตรง แต่การหลบสายตา หมายความว่า เธอไม่ได้อยู่ในสายตาเค้าอีกต่อไป
" นิ้ง ทานอะไรดีลูก " เชฟใหญ่ ถามหลานสาว สีหน้าไม่ค่อยดีนัก คงเจอกันแล้ว และดูท่าว่าจะไม่ดี เอามากๆเลย
" ไม่เป็นไรค่ะ นิ้งกลับดีกว่า "
คนที่อดทนมาได้สักครู่แล้ว ได้แต่ฮึบเอาไว้ แดนไทไม่ยอมมองมาเลย เค้าก้มหน้า ทำเอาคนที่เห็น ใจหายวาบไปหมด
" นิ้ง ค่ำแล้ว อย่านั่งแท้กซี่เลย เดี๋ยวอาให้คนรถไปส่ง " เชฟใหญ่บอกด้วยความเป็นห่วง หลานสาว
โทรศัพท์สายเข้า เป็นเบอร์คนรถของบ้านตัวเองโทรมา
" คุณหนูครับ ผมมาถึงแล้ว " คุณหนูขอ
