" ลุงอะไร ทำไมถึงกล้า ทั้งที่ริสา ก็รู้ความจริง " ความจริงของเค้า คืออะไร
"ริสา ไม่รู้อะไรทั้งนั้นหรอกค่ะ ลุงก็คือลุง "
เธอยืนยันคำเดิม แล้วมองคนตรงหน้า ไม่ว่ากี่ปี เค้าก็ทำให้เธอตกหลุมรักเค้าอยู่เสมอ
โต๊ะข้างหลังมองความสัมพันธ์ของคนข้างหน้าด้วยความไม่พอใจ ริสา สวย นิสัยดี และทำงานเก่งมาก ขีดเส้นกั้นกลางระหว่าง คนที่ร่วมงาน กับ เพื่อน ได้อย่างชัดเจน แม้จะมีใครพยายามเข้ามา ก็ไม่ได้
ร่างบอบบางลุกขึ้นยืน เมื่อมื้ออาหารจบลง คนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ลุกขึ้นก่อน แต่ยังไม่เดินออกไป หญิงสาวเดินนำหน้าออกไปก่อน โดยมีฝ่ายชายคอยเดินตามไปนิดๆ ท่ามกลางสายตาคนในร้าน ที่มองออกไป ตาละห้อย
" มองอย่างกับหมา มองเครื่องบิน " เพื่อนที่มาด้วยกัน บอกออกมา แอบยิ้มเมื่อเห็นเพื่อน มองตามพี่ริสาออกไป
" กูว่า เค้าเป็นแฟนกัน ถ้าไม่แฟน ก็กำลังคุยกันอยู่ " คนที่อ่านเกมส์ขาด บอกออกมา
" ไม่คิดว่าเป็นเพื่อน
