“ว่าแต่ กลับมาซะมืดค่ำ หายไปไหนมาเหรอฟ้าลูก มอมแมมทั้งตัวเลย”
ฟ้าลดายิ้มขำ คิดว่าไม่รู้เหรอว่าแม่เลี้ยงต้องการจะสื่ออะไร “ไปหาผู้ชายมาค่ะ !”
“ยัยฟ้า!” พ่อเอาแต่ตวาดเหมือนกลัวคนบ้านอื่นจะไม่ได้ยินอย่างนั้นล่ะ “แกนี่มัน !”
“แรดจัง! ถ้าท้องขึ้นมาจะทำไง” หนึ่งในน้องสาวตัวแสบแสร้งทำเป็นพูดอย่างกังวล
“อี๋! ดาวโรงเรียนอย่างพี่ฟ้าก็ขายหน้าแย่สิ” อีกคนสัมทับรวดเร็วราวกับท่องบทมา...เฮ่อ !
“พอได้แล้ว!!” พ่อตะโกนอย่างหัวเสีย “พวกแกสองคนขึ้นห้องไปเลย แล้วก็อ่านหนังสือเตรียมสอบซะ อย่าเอาพี่สาวเป็นเยี่ยงอย่างเด็ดขาด ไม่งั้นเจอดีแน่”
ฟ้าลดาเบื่อจะทะเลาะกับพ่อผู้มีดวงตามืดบอดและลำเอียงขั้นสุด ก็เลยเดินหนีเข้าห้องไปเสีย
ห้องขนาดเล็กที่อยู่ติดกับห้องครัว ซึ่งเคยเป็นห้องเก็บของมาก่อน
จากที่เคยเป็นลูกรักคนเดียวของพ่อ มีห้องส่วนตัวอยู่ชั้นบนของบ้านทาวเฮ้าส์สองชั้น แต่หลังจากที่แม่เลี้ยงและลูกสาวท
