Chapter 27
"Kayo ho pala ang boss nitong anak ko, maraming salamat ho talaga kanina." Pasasalamat ng tatay ko kay Kiel pagkalabas namin ng emergency room. Nagdugo lang ang ilong ng tatay ko dahil sa lakas ng pagkakasuntok ng mga lalakeng pinagkakautangan niya. Mabuti nalang walang nabaling buto sa ilong ni tatay.
Mabilis lang siyang ginamot ng mga nurses sa emergency room.
Si Kiel ang nagbayad ng lahat.
"Walang anuman po tay." Magalang na pasasalamat ni Kiel sa tatay ko habang inaalalayan pa niya si tatay
"Huwag mo na akong alalayan bossing, Nakakalakad naman ako ng maayos. Nahilo lang talaga ako kanina.." Nahihiya ang tatay ko dahil may pagka-overacting ang pag-aalalay ni Kiel sakanya
Pasimple tuloy akong napapangiti. Panigurado naweweirduhan si tatay kay Kiel. Kanina pa kasi nag
