"พี่คาร์ลอส ทำไมมานั่งตากฝนอยู่ตรงนี้ ทำไมไม่ยอมกลับบ้านตัวเองสักที!"
ร่างบางเอาร่มกางฝนออกมายังสวนหลังบ้านก็พบร่างใหญ่ที่เปียกปอนเพราะนั่งตากฝนเป็นเวลานาน เขาเป็นคนหน้าหนาจริงๆ ไล่ยังไงก็ไม่ยอมกลับ
"ก็เมียพี่ไม่ยอมยกโทษให้พี่สักที ไม่ว่ายังไงพี่ก็จะยอมนั่งอยู่ตรงนี้แหละ"
"อยากนั่งตรงนี้ก็ตามใจเพราะหนูไม่มีวันจะอภัยให้พี่อย่างแน่นอน ถ้าเกิดว่าพี่ไม่สบายขึ้นมา หนูไม่รับผิดชอบก็แล้วกัน"
แต่เธอก็ไม่อยากเห็นเขาล้มป่วยไปต่อหน้าต่อตา ไม่ใช่ว่าเป็นห่วงแต่แค่ไม่อยากสำนึกผิดกับการกระทำตัวเอง
"....."
คาร์ลอสรู้สึกเริ่มจะไม่ไหว ร้อนๆ หนาวๆ ในกายเหมือนว่าจะเป็นไข้ ทันใดนั้นเองคนตัวโตก็ฟุบลงไปในหัวไหล่บางของคนตัวเล็กทันที
"พี่คาร์ลอส ตัวร้อนจี๋เลย พี่อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ"
ใจดวงน้อยกระตุกวูบเมื่อชายหนุ่มไม่สบายหนักเพราะความใจแข็ง ดื้อด้านของเธอเอง กะจะแกล้งเอาคืนเขาต่ออีกสักหน่อย ใจเสาะสักแล
