“ปกติเนอะ งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ พี่กลับห้องก่อน” ไต้ฝุ่นจำต้องยอมกลับไปแต่โดยดี เพราะตอนนี้เขาทำเธอโกรธอีกแล้วสินะ
“เจอกันที่มอนะคะ” เธอบอกเขาแล้วปิดประตูใส่
“เดี๋ยวสิ! ทำไมไม่ไปด้วยกันล่ะ มีอา! มีอาได้ยินพี่ไหม”
วันถัดมา...ณ หน้าตึกคณะวิศวะกรรมศาสตร์
สภาพของคนที่ดูเหมือนจะกำลังอินเลิฟ วันนี้ก็หม่นหมองมาให้เพื่อนต้องขมวดคิ้วอีกแล้ว นี่มันอะไรกัน สองวันดีสี่วันโกรธรึไงวะ
“ไงมึง! นั่งเป็นหมาเบื่ออาหารเลย” บัสเอ่ยถาม
“มึงก็จะให้แม่งเป็นหมาให้ได้อะนะ” ราล์ฟว่าเสียงกลั้วหัวเราะ
“เมื่อคืนกูจังหวะนรกอีกแล้วว่ะ สาว ๆ ที่กูบล็อกเบอร์ไป พวกเธอรัวส่งข้อความมาที่เพสกูจนมีอาโกรธอะ” ไต้ฝุ่นเล่า ทำให้บัสกับเท็นหัวเราะลั่นทีเดียว
“ฮ่า ๆ ไอ้เหี้ยอย่างเอาว่ะ กูบอกแล้วให้เคลียร์ดี ๆ” เท็นว่า
“ใครมันจะไปจำชื่อเพสสาว ๆ ได้หมดวะ กูว่ากูต้องสร้างบัญชีใหม่ว่ะ ไม่งั้นน้องงอนกูยาวแน่” ไต้ฝุ่นเอ่ยแล้วก็
