“คุณสน หนูเล็กทำอะไรผิด ฮือๆ” เสียงร้องไห้ของหญิงสาวทำให้เขาชะงัก เขาทนไม่ได้จริงๆ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ เขาทนเห็นผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรไปไม่ได้ หัวใจของเขาร้าวรานยิ่งกว่าเธอเสียอีก ถ้าเธอจะหลอกเขาก็ช่างหัวมันได้ไหม ขอแค่ให้เธอมีความสุขก็พอ
“หนูเล็ก” สนก้มลงไปจุมพิตหญิงสาวอย่างแสนรัก
“คุณสน อือ...” เธอปรือตาตื่น ร้องครางเมื่อเห็นใบหน้าของเขาอยู่ในระยะกระชั้นชิด
“ร้องไห้ทำไม หือ...” น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนแตกต่างจากคราแรกอย่างสิ้นเชิง จู่ๆ เขาก็ดึงเธอไปกอดแนบอก กอดเอาไว้จนร่างเธอแทบจมหาย
“คุณสนเป็นอะไรคะ”
“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ห้ามทิ้งฉันไปไหนนะ”
“หนูเล็กไม่ไปไหนหรอกค่ะ ถ้าคุณสนไม่ไล่หนูเล็กไป” เธอบอกเขาก่อนจะยิ้มให้เขา
“จริงๆ นะ”
“จริงๆ สิคะ”
“สัญญาแล้วนะ” เขากอดเธอเอาไว้แนบอก เธอจะหลอกเขาก็ช่าง ขอแค่เธอไม่ไปไหนก็พอ
“สัญญาค่ะ”
“ห้ามร้องไห้อีกนะ” เขาซับน้ำตาให้เธอ
“คุณสนไม่คุยกับห
