“เธอมีบ้านเป็นของตัวเองหรือไง” สนเอ่ยถาม เขาอยากจะพูดดีๆ กับเธอ แต่อาการปั้นปึงก็ทำให้เขาล่าถอย การเอ่ยขอร้องหรืออ้อนวอนคนอื่นเป็นสิ่งที่เขาเกลียดที่สุด หลังจากบิดามารดาบุญธรรมเสียชีวิต ในขณะที่เขาเพิ่งเรียนจบได้ไม่นาน เขาจึงต้องต่อสู้กับหลายสิ่งหลายอย่าง ต้องทำให้ลูกน้องมากมายยอมรับจนถึงทุกวันนี้ มันต้องต่อสู้เพื่อให้ตัวเองอยู่รอด จะในวงธุรกิจหรืออะไรก็ตาม คนอ่อนแอคือคนที่ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้และคนที่พ่ายแพ้ถูกมองเหมือนอากาศธาตุ คนเข้มแข็งเท่านั้นที่จะยืนหยัดอยู่ในสังคมต่อไปได้
“ถึงไม่ใช่บ้านของฉัน ก็เป็นบ้านของพ่อแม่ฉัน” นราวดีคอแข็งใส่เขา เธอบอกตัวเองให้เข้มแข็งแม้จิตใจจะอ่อนล้าเต็มที ที่แสดงให้เขาเห็นนั้นคือการเสแสร้งแกล้งทำให้ตัวเองแกร่งไม่เกรงกลัวเขา แท้ที่จริงนั้นเธอหวาดกลัวกับทุกสิ่งทุกอย่างรอบกาย ทุกๆ คืนที่นอนหลับไปเธอฝันร้ายกลัวจะมีใครมาพรากลูกน้อยกลอยใจไปจากอ้อมอกของเธอ บางค
