บทที่ 17 อ้อนเธอ

1850 Words

"มันอยาก 'เอา' เธอด้วย" "..." คนตัวเล็กได้แต่กะพริบตาปริบๆ มองเขาอย่างนิ่งอึ้ง ไม่คิดว่าเจย์อาร์จะพูดกับเธอตรงๆ แบบนี้ "ว่าไงให้ 'ลง' ปะ" เมื่อเห็นว่าเธอเอาแต่มองเขานิ่ง ร่างสูงจึงเอ่ยถามเชิงขออนุญาต ก่อนที่เขาจะเริ่มขยับเข้ามาใกล้เธอจนคนตัวเล็กต้องถอยจนแผ่นหลังแนบชิดไปกับบานประตูเย็นชืด ปลายนิ้วเขาเอื้อมมาลูบไล้ตั้งแต่หน้าผากของเธอ ลงมาตามสันจมูก แตะลงบนริมฝีปากอวบอิ่ม ก่อนที่มันจะเลื่อนลงมาตามลำคอระหง พลันผิวกายตรงที่เขาสัมผัสกลับร้อนผ่าวเหมือนโดนไฟลน ยิ่งปลายนิ้วของเขาเลื่อนต่ำลงมาตามร่องอก ก็ยิ่งทำคนตัวเล็กลมหายใจสะดุดจนต้องเอื้อมมือมาจับมือของเขาเอาไว้ "ทะลึ่งแล้ว" คนตัวเล็กเม้มปากพร้อมกับดันตัวเขาออกห่างเบาๆ แต่เขาแทบจะขยับตัวไปไหน แต่ยิ่งบดเบียดกายเข้ามาจนแนบชิดไปกับร่างกายของเธอ เข่าข้างหนึ่งของเขาสอดเข้ามายังหว่างขาเธออย่างถือสิทธิ์ จนกางเกงเขามันเสียดสีกับติ่งเนื้อด้านในของเธ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD