[ลูกพีช :: PART]
วันนี้อาจจะเป็นวันดีๆ ของผมก็ได้ เพราะวันนี้เลิกเรียนคลาสครึ่งวันเเต่ก็ทำเอาเบลอไปเหมือนกัน เมื่อเช้าตามันบวมมองหนังสือเเทบไม่เห็นถ้าไม่ได้ไอ้เฟรมผมตายเเน่นอนอะ ผมอยากจะบ้าตายวันนี้เห็นใครก็เป็นหน้าตาบ้าพี่เเทนไปซะหมด เพราะผมประสาทหลอนไปเอง @_@
เเต่ยอมรับก็ได้ว่า คิดถึง...
"กูอยากกินกาเเฟว่ะพีชเดี๋ยวขอเเวะก่อนนะมึง.."
"เป็นเด็กเป็นเล็กเเดกเหี้ยอะไรล่ะ ไปเเดกนมไป"ผมแซว
"เด็กเหี้ยอะไรล่ะ ไม่เล็กเเล้วนะครับ.."มันว่า
"พ่อมึงอะ จะเเดกก็รีบๆ กูอยากกลับบ้านเเล้ว"ผมบอกพลางผลักหลังไอ้เฟรมให้มันเดินเข้าร้านเจ้าประจำ มันอยู่ไกลมหาวิทยาลัยอยู่หรอกเเต่ด้วยความที่เพื่อนอยากกินผมก็เลยต้องพามา -*-
"มึงอยากกินอะไรล่ะเฟรมไม่สั่งอะ..สั่งดิมึง รอเหี้ยอะไร.."ผมหยุดชะงักลงพร้อมกับไอ้เฟรม
"อะ..ไอ้พีช.."
ผมหันสายตามองไปรอบๆ ร้านก่อนจะพบเห็นคนที่ผมยังไม่อยากเจอมากที่สุดยืนกอดกับผู้หญิงคน
