แสงทองสาดส่องมาเพื่อให้ความอบอุ่นแก่สรรพชีวิตเช่นทุกวัน สตรีผู้มีใบหน้างดงามกำลังเดินขึ้นไปบนเนินเขา เพื่อชมทิวทัศน์งดงามด้านล่าง
ก่อนจะมองขึ้นไปบนนภาราวกับกำลังมองหาบางสิ่ง ชิงหมิงขมวดคิ้วจ้องมองผู้เป็นนาย ที่ดูจะสนใจเบื้องบนเป็นอย่างมาก
“ฮูหยิน มีสิ่งใดบนนั้นหรือเจ้าคะ”
“มิรู้สิ อาจจะเป็นที่ที่ข้าจากมาก็ได้”
“ท่านหมายถึงบนสวรรค์หรือเจ้าคะ แต่อาจเป็นได้เพราะฮูหยินงดงามต่างจากสตรีในแผ่นดินนี้มากนัก นับวันก็ยิ่งดูต่างออกไป”
“ข้ามิได้งามถึงเพียงนั้นเสียหน่อย เอาล่ะกลับเรือนกันเถอะ ท่านแม่ทัพอาจเดินทางมาถึงเมืองจิงซางแล้วก็ได้”
ทั้งคู่ลัดเลาะลงมาจากทางเดินลงเขา เมื่อพ้นชายป่ามาก็เห็นบุรุษรูปร่างคุ้นตาสามคนยืนอยู่หน้าเรือน จินเยว่ยกยิ้มเมื่อเห็นร่างสูงของแม่ทัพหนุ่ม โดยที่อีกฝ่ายยังมิทันได้หันมา เพราะรีบเข้าไปด้านใน
แต่เป็นจินหยางที่หันมาทางที่สตรีทั้งสองเดินออกมา เสียงอุทานตื่นตระหนกจึ
