ในตอนที่ยัยเด็กกำลังมุ้ยหน้าอยู่ คอปเตอร์ก็ได้อุ้มช้อนร่างบางขึ้น แล้วก้าวเข้าห้องนอนไปทันที
“ พี่พร้อมรับรางวัลหนักๆจากหนูแล้วครับ “
พูดจบก็ขึ้นคร่อมร่างบางแล้วใช้ใบหนาหล่อเหลาคลอเคลียกับใบหน้าสวยของยัยเด็ก แล้วไล่ลงมาที่ซอกคอกหอมๆไม่ลืมที่จะสูดดมความหอมหวานของคนตัวเล็ก
“ หอมไม่เคยเปลี่ยน “ คำพูดของคนที่เอาแต่สูดดมความหอมนั่นพูดออกมา
“ อืออ อย่างเพิ่งค่ะ “
เพราะตอนนี้มือหนาของเขาเริ่มมากุมเต้าอกของเธอ ผ่านชุดเดรสแล้ว
“ ทำไม ไหนบอกจะให้รางวัลพี่ “
คอปเตอร์ละใบหน้าออกจากซอกคอเธอแล้วมองหน้าคนตัวเล็กแทน
“ ก็ให้รางวัล แต่เน่มีเรื่องจะขอ “
เธอต้องใช้เวลานี้แหละขอก่อน ถ้าปล่อยให้เขาทำกว่าจะพอใจ มีหวังเธอได้หลับพับไปแน่ เพราะรู้นิสัยของคนตัวโตดี
“ ว่ามาสิ “
ถึงปากจะพูด แต่มือไม่ยอมหยุดที่จะยุ่งยามกับเสื้อของเธอ
“ คือเน่จะขอไปถ่ายงาน ที่ภูเก็ต เสาร์นี้คะ “ เธอบอกถึงความต้องการเขา
