แม้แต่ได้กลิ่นหอมของเนื้อนางเขาก็แทบคลั่งทุกครั้งไป
“ว่าไง” เขาลูบไล้แก้มก้นงอนงามสีขาวผ่องอย่างต่อรอง และฟาดลงไปสองสามทีเพื่อข่มขู่สำทับ
“ข้าขอโทษ ข้าสำนึกผิดแล้ว” มาราตีตอบทันท่วงที ด้วยเสียงหวานมากกว่าเดิมทำให้อัฟฟานแอบขบขันนางแมวป่าที่พิษสงมากอย่างเธอจะต้องมาอ้อนวอนเขาเช่นนี้
หญิงสาวเผลอจิกเล็บบนต้นขาใหญ่เมื่อเขาเริ่มนวดคลึงหนักขึ้นเรื่อยๆ เธอหอบเบาๆ พยายามกัดริมฝีปากกลั้นเสียงเพื่อไม่ให้เขารู้ว่าเธอรู้สึก กำลังเพลิดไปกับสัมผัสของเขา ไม่ว่าเขาจะสัมผัสส่วนไหน เธอกลับรู้สึกว่าเขามีอิทธิพลเหนือจิตใจและร่างกายของเธอไปทุกสัดส่วน เธอต้องตกเป็นทาสรักของเขาทุกครั้งที่เขาประชิดตัวและลูบไล้เคล้าคลึงเรือนกายสาว
“แก้มก้นเจ้างอนงามยิ่งนัก หากข้าจะหวดก็จะช้ำเสียหมด ข้าคิดว่าควรเปลี่ยนไปทำอย่างอื่นมากกว่า”
“ท่านจะทำอะไร” มาราตีพยายามตะเกียกตะกายลงจากตักกว้าง แต่เขาไม่ยอมปล่อยไปโดยง่าย ชายหนุ่มแ
