KABANATA 36:
NAPATINGIN ako sa Doctor na lumabas para tawagin kami.
"Patient na lang po muna. Tatawagan kita kapag okay na," anito at nginitian niya si Vernice. Tumango lang ako at umupo para maghintay. Panay ang tap ng sapatos ko sa sahig habang panaka-naka ang tingin sa suot na relo.
Hindi din naman nagtagal ay tinawag na ko. Pinasadahan ko ang paligid.
"Mr. Adam, maupo ka," sabi ng Doctor at minwestra sa akin ang upuan sa tabi.
Kumalabog ang puso ko ng makita ang monitor. Ramdam ko ang mariing titig ni Vernice sa akin habang pinapaliwanag na sa amin kung ano ang mayroon sa monitor. Doon ko napatunayan na totoo nga ang lahat ng sinasabi niya. Hindi ako makapagsalita. Ni hindi ako makangiti ng totoo ng sabihin ng Doctor ang salitang congratulations.
Tahimik ako at tila wala sa saril
