“ตาม ครูก้าให้อาหน่อยนะ...” เมแกนพยักหน้าเข้าใจทันที
อนาสตาเซียหยุดเคลื่อนไหว เมื่อเธอกลับมาที่ห้องพักฟื้นของ ลูสอีกครั้ง หลังจากไปหาไอเดนมา ครูก้าและลูส สีหน้าเคร่งเครียด
“กำลังคุยอะไรกัน?” อนาสตาเซียพึมพำกับตัวเอง และตัดสินใจที่จะไม่ก้าวไปด้านในทันที
“สวัสดีครับคุณอนาสตาเซีย” ครูก้าทักทายหญิงสาวที่นั่งอยู่ในส่วนของการรับแขก
“สวัสดีค่ะ คุณดูแข็งแรงแล้ว” อนาสตาเซียกวาดตามองครูก้าที่มีผ้าคล้องแขนข้างที่ถูกยิงเมื่อวานนี้
“ครับ ผมไม่หนักเท่ากับเจ้านาย...ผมขอตัวก่อนนะครับ”
“เดี๋ยว!”
“ครับ” ครูก้ารอฟัง สายตาที่มองมาอย่างค้นหาของเธอคนหน้า แน่นอนเขาไม่ได้กังวลใจ แต่ต้องทำตามคำสั่งเจ้านาย
“ถ้ารู้อะไร ก็ควรบอกพวกเรา เพราะถ้ามันเกี่ยวกับพวกคุณและคิดจะปิดบังไว้ เจ้านายคุณเดือดร้อนแน่...” ครูก้าหลี่ตาลงทันที ผิดคาด ไม่ใช่คำร้องขอ ทำไมนะเขาไม่เคยเดาทางผู้หญิงของเจ้านายคนนี้ได้เลย ครูก้าก้
