ลมหายใจของทั้งเธอและเขาเสียงดังมากขึ้น ถี่เร็วมากขึ้น เอริคเดินหน้าสิ่งที่ต้องทำต่อไป เมื่อแก่นกายที่ขยายตัวอย่างเต็มที่ค่อยๆขยับเคลื่อนเข้าสู่โพรงสาว คริสตี้ไม่ขัดขืนแต่เธอดูตื่นๆ ใบหน้าเธอเริ่มเปลี่ยนไป เมื่อเธอรับความรู้สึกบางอย่าง ใบหน้าเขากับเธอห่างกันในระยะที่ต่างก็สัมผัสลมหายใจของกันและกัน
เอริคปิดปากแดงนั้นด้วยริมฝีปากเขาโดยทันที เมื่อตัวตนยังคงขยับเข้าไปมากขึ้นเรื่อยๆ อย่าางยากลำบากเมื่อเธอคับแคบ บีบรัดเขาเมื่อต้องเจอกับกำแพง ‘กำแพงพรหมจรรย์’ คริสตี้เริ่มที่จะต่อต้านตามสัญชาติญาณของการป้องกันตัว เรียวลิ้นสอดแทรกเข้าสู่โพรงปากที่เปิดรับเขาอย่างไม่รู้ตัว การลุกล้ำของเอริคเป็นไปอย่างช้าๆ เพราะนั้นเป็นการแสดงให้เห็นว่าเขาเมตตาเธอมากแล้ว ความอ่อนโยนแบบไม่รู้ตัวของเอริค
สองมือของเอริคไล้เลื่อนไปยังมือเล็กที่เกร็งดึงรั้งผ้าปูที่นอนดั่งกับต้องการหาหลักที่ยึดเหนี่ยว มือที่ใหญ่และแข็งแรง
