ทดลองงานกับท่านประธาน
804 Words
ตอนที่ 4
ทดลองงานกับท่านประธาน
“งั้นทดลองงาน ก่อนสักคืนดีมั้ยครับ”
คำบอกของเขาทำให้ขวัญข้าวหน้าแดงก่ำ แม้ตอนนี้เธอจะอยู่ในอาการมึนเมา แต่คำพูดของเขาที่ชัดเจนก็ทำให้เธอรู้สึกตัวร้อนผ่าวไปทั่วร่าง
“ทดลองว่าจะทำให้ผมประทับใจได้แค่ไหนไง”
โจนาธานย้ำอีกครั้ง มองร่างเล็กตรงหน้าที่เริ่มถอยกรูออกห่าง ความจริงของเสนอของเธอมันง่ายมากในการที่เขาจะตอบตกลงในตอนนี้
แต่เขาอยากจะเล่น กับเจ้าลูกแมวนี้สักหน่อย
“ว่าไงครับ หรือจะเปลี่ยนใจไม่สมัครแล้ว”
“ไม่ค่ะ ไม่เปลี่ยนใจ”
ขวัญข้าวส่ายหน้า ก่อนเขยิบเข้ามาอีกครั้ง แต่เพราะฤทธิ์มาร์ตินี่ห้าแก้วที่กระดกไปทำให้เธอเริ่มนั่งโอนเอน มองภาพบุคคลตรงหน้าพล่ามัวไปหมด
“อ้าว ยายขวัญเมาเหรอเนี่ย”
เมฆาอุทานเมื่อกลับมาที่โต๊ะ มองหน้าเจ้านายอย่างเกรงใจ “ขอโทษด้วยนะครับคุณโจ น้องสาวผมแย่จริงๆช่วงนี้งอแง ไม่อยากจะอยู่ที่บ้าน
เขาโค้งคำนับ ดึงร่างน้องสาวให้พยายามนั่งตัวตรง สายตามีความกังวล เนื่องจากต้องพาคุณหลงไปต่อด้านนอก แต่ยายตัวแสบก็ดันเมาจนแทบจะยืนไม่ไหว
“ไม่ต้องห่วง เมฆดูแลคุณหลงต่อได้เลย เดี๋ยวผมไปส่งเอง” โจนาธานเอ่ยเสียงเรียบ มองหน้าที่กังวลนั้นเหมือนรู้ทัน
“แต่คุณโจครับ”
เมฆาลังเล รู้สึกละอายใจที่คนในครอบครัวต้องมารบกวนนาย
“ไม่ต้องเกรงใจ คุณทำผลงานให้เราอย่างเต็มที่ตลอดมา แค่ไปส่งน้องคุณแค่นี้ ไม่ใช่เรื่องหนักหนาอะไร”
คำบอกของเจ้านาย ทำให้เมฆาลุกเดินไปหาซัพพลายเออร์อย่างโล่งอก งานที่เขาทำคือการดูแลผลิตภัณฑ์และเทคแคร์ซัพพลายเออร์จากต่างประเทศด้วยส่วนหนึ่ง
การดูแลซัพพลายเออร์พวกนี้ ต้องบริการความอิ่มเอมแทบจะทุกอย่าง การซื้อขายจึงจะไปได้คล่องไม่สะดุด
“หนูจ๋า กลับบ้านก่อนนะ”
ขวัญข้าวที่มีสติเพียงเล็กน้อย ได้ยินเสียงกระซิบเพียงแผ่วเบาข้างหนู ก่อนจะถูกประคองร่างมายังรถมินิแวนสีดำที่จอดอยู่ด้านหน้า
กลิ่นกายอ่อนผสมกับน้ำหอมผู้ชายโชยมาแตะจมูก
“ขวัญไม่อยากกลับบ้าน”
ลูกแมวน้อยส่งเสียงงอแง หน้าซุกกับไหล่ข้างๆ ที่กำลังสะกัดกั้นอารมณ์อย่างเต็มที่
“ไม่อยากกลับบ้าน แล้วจะไปไหน”
ปากหยักได้รูปเอ่ยถาม เมื่อร่างเล็กนั้นเบียดเสียดอยู่ใกล้ตัว จนแทบจะขึ้นมานั่งตักเขาอยู่แล้ว
“อย่าพาไปส่งบ้านเลยนะคะ หนูอยากไปกับคุณโจ”
เสียงหวานออดอ้อนของขวัญข้าวแม้แผ่วเบา แต่ก็แทบจะทำให้อารมณ์ที่คุกกรุ่นของโจระเบิดออกมา
“หนูรู้มั้ยว่ากำลังพูดอะไรอยู่”
มือหนาของเขาลูบไล้หน้าเรียวใสตรงหน้า จ้องมาตาปรือสวยที่มองเขาอย่างเย้ายวน
ชีวิตนี้เจอะเจอผู้หญิงมาเยอะ แต่คนที่ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นด้วยแทบจะไม่มี ..วันนี้ ลูกแมวน้อยตัวหนึ่ง เดินหลงเข้ามาในกรงของเขาเอง
“หนูพูดจริงค่ะ ให้หนูไปกับคุณโจนะคะ”
ขวัญข้าวชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ จนได้สัมผัสถึงไออุ่นรวยรินจากสันจมูกโด่งที่รดลงใบหน้า
ตอนนี้เธอเมา แต่ความยั่วยวนของคนตรงหน้าก็อยากจะทำให้เธอเอาชนะความเขินอายของตัวเอง
แม้ว่า การทำแบบนี้เธออาจไม่ได้งานของ JWP ก็ตาม
โจนาธาน หลุบตามลงต่ำมองกลีบปากงามที่ช่างฉอเลาะตั้งแต่ขึ้นรถมา มืออีกข้างของเชาลูบไล้ต้นแขนนวลเนียนละเอียดเหมือนน้ำนมนุ่มๆไปมา
“นะคะ..”
ไม่ทันที่ขวัญข้าว จะพูดต่อ ริมผีปากได้รูปนั้นก็ประกบทับยังกลีบปากละมุนจิ้มลิ้ม และบดขยี้อย่างหนักหน่วง ปลายลิ้นสากอุ่นควานตวัดรัดด้านในโพลงปากของเธอ เพื่อหาความหอมหวานด้านใน
กลิ่นเหล้าอ่อนๆในปลายลิ้นของเขาสร้างสัมผัสแปลกๆ
แม้จะตระหนกในการกระทำของเขา แต่กลิ่นที่ยั่วยวนและสัมผัสจูบที่อบอุ่น ทำให้ขวัญข้าวเผลอมือโอบรอบท้าทายที่มีปรอยผมหยักศกหนานุ่มของเขาไว้แน่น
จูบของคุณโจ จาบจ้วง รุกเร้าและรุนแรง
จนขวัญข้าวรู้สึกเหมือนกำลังจะขาดใจเสียให้ได้
“อืม”
โจนาธานคำรามต่ำในลำคอ พึงพอใจกับรสสัมผัสที่หอมหวานของเจ้าลูกแมวน้อย มิเสียแรงที่เขาเฝ้ามองตั้งแต่ร่างเล็กนั้นเดินเตร็ดเตร่ ตรงลานจอดรถเป็นเวลาหลายชั่วโมง
“อืม จูบหนูรสชาติดีมาก”
หน้าหล่อเหลาเอ่ยเสียงกระเส่าเมื่อถอนริมผีปากออก
***************************
- Writer
