ท่านปู่เดินเข้าไปเอาตำราเล่มหนาออกมาจากชั้นตำรา เปิดพลิกไปบนหน้ากลาง รูปวาดมังกรทะเลขนาดใหญ่ยักษ์ เกล็ดแวววาวสีดำมะเมื่อม ดวงตาสีทองเปล่งแสงเรืองรอง ในภาพวาดมังกรทะเลลอยอยู่บนอากาศ ขนาดใหญ่จนคนในภาพวาดกลายเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กเท่ามดปลวก
"แล้วมันมีประโยชน์อันใด" มู่เหลียนเอามือจิ้มท้องเจ้างูเล่น
"ตามตำนานเชื่อว่ามังกรทะเลควบคุมลมฝน ควบคุมน้ำ ทำให้ฝนตกตามฤดูกาล เป็นประโยชน์ต่อการเพาะปลูก ชาวบ้านจึงศรัทธานับถือเป็นหนึ่งในเทพมังกร"
"แน่ใจหรือท่านปู่ ว่ามันมิใช่เพียงงูมีขา"
"เอ่อ ปู่ก็ไม่แน่ใจนัก" ท่านปู่มองเจ้างูน้อยอีกครั้ง รูปร่างหน้าตาของมันเพียงคล้ายมังกรทะเล แต่ไม่เหมือนเสียทีเดียว
"เอาล่ะ ข้าจะเก็บเจ้ามังกรทะเลล้ำค่าไว้ในห้องนอน หากเผื่อมันเป็นมังกรทะเลจริง ๆ ข้าจะให้มันช่วยบันดาลฝนใส่ไร่นาของพวกเรา บ่าวไพร่ไม่ต้องไปผันน้ำใส่นาข้าวให้วุ่นวายอีกต่อไป" มู่เหลียนคิดเอาประโยชน์จากเจ้า
