เพนท์เฮ้าส์หรูของเนม เสียงประตูปิดลงดัง ปัง! ก่อนที่ฉันจะได้สติกลับคืนมา
ร่างฉันก็ถูกดันจนแผ่นหลังแนบสนิทกับผนังห้องเย็นเฉียบ
“พี่เนม เดี๋ยวก่อน!” เสียงฉันสั่นเครือ มือเล็กยันอกกว้างไว้ แต่แรงของเขาหนักแน่นเกินกว่าจะผลักออก
“เฌอบอกให้หยุด!! ที่บาร์เฌอแค่ล้อเล่น!!” เสียงเธอสั่นเล็กน้อย
ก่อนที่เฌอจะล้อเล่น เฌอต้องคิดให้ดีๆก่อน พี่เตือนเฌอแล้ว!!
เขาโน้มตัวลงมาใกล้จนปลายจมูกแทบจะชนกัน ลมหายใจร้อนผ่าวคลออยู่รอบใบหน้า
“เฌอรู้มั้ย ตั้งแต่วันตรวจครั้งนั้น พี่ก็ไม่เคยลืมเฌอได้เลย”
มือใหญ่เลื่อนมาประคองข้างแก้ม สายตาคมกริบเต็มไปด้วยแรงปรารถนาที่ไม่แม้แต่จะปิดบังอีกต่อไป
ฉันบิดตัวดิ้นหนีสุดแรง กำลังอ้าปากจะเถียง แต่เสียงถูกกลืนลงไปในจูบร้อนแรงที่กดลงมาอีกครั้ง
คราวนี้ไม่มีผู้คนในบาร์ ไม่มีสายตาใคร มีเพียงความเร่าร้อนที่แล่นพล่านไปทั่วร่างกาย
“อื้อ…พี่เนม!” เสียงครางสั่นเครือดังลอดจากลำคอ
