Nang hindi ako nakaimik sa tanong ni Ariel, pinaningkitan ko siya ng mata! "Dapat ko bang tandaan ang katotohanan na mayroon kang photographic memory at naaalala mo ang lahat mula sa nakaraan?"
"Ang nangyari sa pagitan natin ay matingkad pa rin sa aking alaala," sagot ni Ariel na umiling.
I smirked while I arched my straight brows towards him. “Talaga ba, Shadi?” Tinanong ko siya ngunit huli na nang mapagtanto ko kung paano ko siya tinawag. Bahagyang ngumiti ang lalaki kaya kaagad ko siyang inirapan. "Hindi ko mababago kung ano ang nangyari sa nakaraan, ngunit maaari kong tiyakin sa iyo na ako ay isang mas mabuting tao ngayon." Tumugon siya kahit na hindi ito ang pinakamahusay na tugon na inaasahan ko.
Nagkibit balikat na lang ako bilang isang taong nagtatanong sa bawat salitang lumalab
