18.00 น.
“พ่อหนุ่มอาหารเป็นยังไงบ้าง ถูกปากมั้ยลูก”หญิงชราเอ่ยถามมาเฟียหนุ่มด้วยความกระตือรือร้น หลังจากที่ทั้งสามคนนั่งทานอาหารด้วยกันได้สักพัก โดยที่เธอนั่งอยู่หัวโต๊ะ ส่วนมิรากับพี่ไทเรลล์นั่งขนาบข้างอยู่คนล่ะฝั่ง
“ผมทานได้ครับคุณย่า”ไทเรลล์คลี่ยิ้มบางๆ ก่อนจะวางช้อนส้มลงบนจานและหยิบน้ำเปล่าในแก้วยกขึ้นดื่ม หลังจากตักอาหารรสชาติเผ็ดร้อนเข้าปากไปได้สักพัก
แก้มเปลี่ยนเป็นสีแดงจนถึงใบหู แถมยังมีเหงื่อผุดออกมาเป็นเม็ดๆ ตามกรอบหน้าหล่อๆ นั่นอีก เขาเลือกกินอาหารจานที่วางใกล้ที่สุด
แต่วันนี้โชคร้ายหน่อยตรงที่บนโต๊ะสองสามอย่างเป็นอาหารปักษ์ใต้ รสชาติเผ็ดร้อนของโปรดมิราทั้งหมด ด้วยว่ามาเฟียหนุ่มทานเผ็ดไม่ค่อยได้ มื้อเย็นบนโต๊ะจึงกำลังสร้างภาระให้เขาอยู่พอสมควร
“ลองทานผัดผักนี่สิคะ ไม่เผ็ดหรอกค่ะ” เห็นอย่างนั้นแล้วก็อดแกล้งเขาไม่ได้ เธอตักผัดผักวางลงบนช้อนให้เขาอย่างเอาใจ พลางกระหยิ่มยิ้มย
