“ขย่ม”
“แต่ฉันเหนื่อยแล้ว คุณก็ทำเองสิคะ”
“อย่าโกงพี่ เร็วเข้า!”
“หืม...เมื่อกี้คุณพูดแทนตัวเองว่าอะไรนะ” มิราเลิกคิ้วถามด้วยความประหลาดใจ ก้อนเนื้อบนอกข้างซ้ายเต้นรัวออกมาอย่างหนัก ถ้าเธอฟังไม่ผิดก่อนหน้าเขาพึ่งแทนตัวเองว่าพี่กับเธอ และแน่นอนว่ามันเป็นครั้งแรก แต่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาดบอกไม่ถูก
“เร็ว!”
“อ๊ะ...อย่ากระทุ้งขึ้นมานะ”หญิงสาวหลุดออกจากห้วงความคิด นิ่วหน้าออกมาพร้อมกับยกสะโพกมนหนี แต่กลับถูกมือหนาจับเอวคอด กดลงตรงแก่นกายของเขาแทนเมื่อไทเรลล์กระทุ้งแก่นกายสวนขึ้นใส่เธออย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
“ขย่มเร็ว มันปวดจะแตกแล้ว”
“แทนตัวเองเหมือนตะกี้สิคะ ฉันจะทำต่อให้” เธอพูดต่อรองพลางส่งสายตาปริบๆ ให้มาเฟียหนุ่มราวกับกำลังยียวนเขา
“ถ้าฉันทำเอง รับรองว่าเธอจะจุกจนจำทางกลับบ้านไม่ได้เลย เอาไง?”
“อ๊ะ...พี่ไทเรลล์ อย่าขยับมันนะ”
“ไม่ให้พี่ขยับเธอก็ขยับเอง”
“ชิ!” มิรา
