เสียงเตือนดังขึ้นตามด้วยประตูลิฟต์ที่เปิดออกกว้าง จังหวะเดียวกันกับคำถามด้วยน้ำเสียงเสียงทุ้มต่ำของคนตัวโต พร้อมสายตาที่กำลังมองลงตรงหน้าอกขนาดใหญ่ของมิรา ที่โผล่พ้นชุดเดรสเกาะอกออกมาอย่างไม่ปกปิด
“คะ..คุณ” หญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเธอรีบยกฝ่ามือเล็กขึ้นปิดหน้าอก หน้าใจที่ใหญ่เกินขนาดของเธออย่างรวดเร็ว เรียวขาทั้งสองข้างถอดกรูดจนแผ่นหลังชนเข้ากับผนังลิฟต์
ดวงตากลมโตของคนตัวเล็กกลอกกลิ้งหลุกหลิกด้วยความตกใจ เมื่อเขาคนนี้อ่านกระแสความคิดของเธอแตกฉานแถมยังรู้จักชื่อของเธอโดยที่ไม่ต้องแนะนำตัวอีก บอกแล้วว่าเขาดูน่ากลัวจริงๆ
‘เขารู้ได้ยังไง หรือจะได้ยินที่ฉันพูดกับมิกเกลในห้องน้ำ’
“มาสิ! ฉันพร้อมให้เธอรวบหัวรวบหางแล้ว”
“ว้าย! นี่คุณจะพาฉันไปไหน”
“ที่ถามเพราะเป็นจริต หรืออยากรู้จริงๆ” มือหนาหยิบคีย์การ์ดจากกระเป๋ากางเกงด้านหลัง วางมันทาบลงบนประตูจนเกิดเสียงดังติ๊ด! ก่อนจะผลักประตูบานใหญ่อย่างแรงเข้าไปภายในห้องพักที่น่าจะเป็นของเขาเอง
ปัง!
“กรี๊ด!” มิราร้องขึ้นด้วยความตกใจเมื่อโดนกระชากแขนให้ตามเข้าไปในห้องพักหรูอย่างรุนแรง ทำให้กระเป๋าที่สะพายอยู่บนไหล่เล็กร่วงหล่นลงไปกองอยู่กับพื้น เขาใช้เท้าหนักๆ ถีบประตูปิดจนเสียงดังลั่น
มือหนากำเรียวแขนเล็กของเธอเอาไว้แน่น พร้อมออกแรงกระชากลากถูเธอเข้ามาภายในห้องที่ถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง ซึ่งมองดูแตกต่างจากห้องของเธอเล็กน้อย แม้จะอยู่ในคอนโดเดียวกัน แต่ดูแล้วห้องที่เขาพักนั้นมีราคาแพงกว่าห้องของเธอหลายล้านบาทเลยทีเดียว
“ไปขึ้นเตียงสิ” ไทเรลล์เอ่ยขึ้นด้วยท่าทางสบายๆ พลางปลดเข็มขัดหนังราคาแพงบนหัวกางเกงออกไปด้วย
“มะ...หมายความว่ายังไง” หญิงสาวถามขึ้นเสียงสั่น มองไปที่การกระทำของเจ้าของใบหน้าคมคายด้วยความหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“เธอพูดเองนะ ว่าอยากเอาฉัน อยากรวบหัวรวบหางฉัน”
“ดะ...เดี๋ยวก่อน ฉะ...ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น” มิรารีบปฏิเสธออกไปทันที แม้ว่าเธอจะปากกล้าพูดออกไปกับมิกเกลแบบนั้น แต่เธอก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้ทำเรื่องอย่างว่าง่ายๆ แบบนี้
“งั้นก็บอกมา ว่าเธอตามฉันมาทำไม” ไทเรลล์ถามออกไปอย่างหงุดหงิด อันที่จริงเขาเห็นเธอมาด้อมๆ มองๆ ตั้งแต่ตอนที่เขาสั่งงานลูกน้องแล้ว แต่ไม่คิดว่าเธอจะกล้าถ่อเข้ามาหาเขาเหมือนกำลังมีจุดประสงค์อะไรบางอย่างอยู่ข้างใน
“อื้อ...” มิราส่งเสียงออกมาผ่านลำคอ ฝ่ามือเล็กของมิราฟาดลงที่มือหนาอย่างแรง เมื่อไทเรลล์ใช้มือของเขาบีบปากของเธออย่างแรง จนต้องนิ่วหน้าออกมาด้วยความเจ็บปวด “อึก!”
ไทเรลล์กัดฟันกรอด เขาสะบัดมือหนาออกจากคางเล็กอย่างแรง จนใบหน้าหวานของหญิงสาวสะบัดหันไปตามแรงมือของเขา
“ใครจ้างเธอมา” ฝ่ามือหนาทั้งสองข้างวางทาบลงบนผนังห้อง กักตัวของมิราที่ยืนตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว แผ่นหลังเล็กขยับเข้าชิดผนังห้องเย็นเยือกอย่างไร้ทางหนี
“อึก! มะ...ไม่มีใครจ้าง ฉันพักอยู่ที่นี่จริงๆ”
“โกหก!”
“ว้าย!!” หญิงสาวรีบยกมือปิดหน้าของตัวเองไว้ เมื่อชายหนุ่มตะคอกกลับเสียงดังลั่น กำปั้นหนักๆ ง้างขึ้นราวกับกำลังจะชกลงมาที่ใบหน้าเธอ "ฉะ...ฉันไม่ได้โกหก ฉันพักอยู่ที่นี่จริงๆ"
‘ฮื่อ...พ่อจ๋า แม่จ๋า นี่ลูกต้องมาตายเพราะความแรดของตัวเองจริงๆเหรอคะ พระบิดาช่วยลูกด้วย’
“...” มาเฟียหนุ่มลดกำปั้นลง สายตาคมมองไปยังร่างเล็กที่ยืนตัวสั่นเทิ้มอยู่ต่อหน้าเขา ใบหน้าที่เคยหวานซีดเผือดลงไปทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาสบตาเข้ากับสายตาดุดันของเขา
“ไม่เชื่อก็ไปดูในกระเป๋าฉันสิ คีย์การ์ดห้องอยู่ในนั้น”
“ถ้าไม่มีใครจ้างมา แล้วเธอเข้ามาตีสนิทฉันทำไม เงินหรือเซ็กส์!” แม้ว่าเขาจะรู้ประวัติเธอเป็นอย่างดี แต่มันก็ไม่สามารถไว้ใจใครได้ทั้งนั้น โดยเฉพาะคนที่เข้ามายืนอยู่ในงานสีเทาอย่างไทเรลล์ เขาต้องระวังตัวทุกย่างก้าวอยู่แล้ว
“ก็ฉันเมานี่คะ และเห็นว่าคุณหล่อดีก็เท่านั้น” มิรารีบอธิบายออกไปเสียงสั่น เมื่อเห็นว่ามาเฟียหนุ่มยังจับจ้องมาที่เธอด้วยสายตาที่พร้อมจะเข้ามาฆ่าเธอได้ทุกเมื่อ “มิกเกลบอกว่าคุณเป็นมาเฟีย ฉันก็แค่...แค่”
“ก็แค่อะไร พูด!” ไทเรลล์ตะคอกออกมาเสียงดังลั่น จนมิราหลับตาเอาไปแน่น เนื้อตัวเธอสั่นเทิ้มมากกว่าเดิมเข้าไปอีก
“อ๊าย....แค่อยากรู้จักคุณ ฮึก! จริงจริ้ง!” คนตัวเล็กสะอื้นไห้ หลับตาแน่นตะเบ็งเสียงพูดออกพร้อมกับยกมือขึ้นไหว้ ราวกับกำลังร้องขอชีวิตจากคนตรงหน้า ซึ่งไม่มีท่าทีว่าจะเชื่อในสิ่งที่เธอพูดเลยสักนิด
“อยากรวบหัวรวบหางฉัน!”
“คุณกำลังเข้าใจผิดนะคะ ก็ตอนนั้นฉันเมา เลยพูดไปแบบไม่คิดอ่ะ” มิราแก้ตัวเสียงสั่น ไม่ปฏิเสธว่าเธออยากจะได้ผู้ชายตรงหน้ามาเป็นแฟนจริงๆ แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนดุร้ายสมคำร่ำลือ ไม่เอาแล้วน่ากลัวเกินไป
“ฮึ... ฉันเป็นคนใส่ใจคำพูดแรกซะด้วยสิ ปากเธอดีมากนะ อยากรู้เหมือนกันว่าอย่างอื่นของเธอจะดีด้วยมั้ย”
“อึก! อย่านะ! คุณจะทำอะไรฉัน” มิราสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เมื่อคนตัวโตขยับร่างกายเข้าเบียดเสียดร่างเล็กของเธอ มือหนาเลื่อนมือเข้าไปสอดใต้กระโปรงชุดเดรสเกาะอกสั้น นิ้วสากกรีดไล่ไปตามของสงวนของเธอผ่านทางแพนตี้ตัวบางช้าๆ