“มีอะไรอีกยัยตัวยุ่ง”
“เฮียชวนอีตาผู้กำกับนั่นมากินข้าว ทำไมไม่บอกพิมพ์”
“ทำไมล่ะ”
“ก็พิมพ์กลัวหมอนั่นชีกอกับบัวไง”
“ชีกอกับบัวบูชาอย่างนั้นเหรอ แต่ที่เฮียเห็นคือหมอนั่นมองเราตาเป็นมัน”
“ทะ... ที่ไหนกันเฮีย มั่วแล้ว” พิมพ์นาราสะดุ้ง
“จริงๆ สายตาพูดกับคนอื่น แต่ตามองเราไม่วาง” พันกรเป็นคนช่างสังเกตอยู่พอควร
“เฮียมั่วแล้ว” พิมพ์นาราเสียงสูง
“ไม่มั่ว เรามีอะไรกับหมอนั่นหรือเปล่า”
“เฮ้ย! เฮียจะบ้าเหรอ พิมพ์จะไปมีอะไรกับหมอนั่นได้ยังไงกัน” พิมพ์นาราพูดเสียงสูงท่าทางลุกลี้ลุกลน
“แน่นะ” พันกรถามอย่างไม่ค่อยเชื่อ ก็เห็นอยู่ว่าน้องสาวมีอาการน่าสงสัย พันกรถามว่ามีอะไรหรือเปล่า หมายถึงกันต์มาจีบหรือสนใจอะไรรึเปล่าแต่สำหรับพิมพ์นาราเธอคิดไปว่าพี่ชายพูดเรื่องนอนด้วยกัน เพราะถามว่ามีอะไรกัน สรุปว่าสองพี่น้องเข้าใจกันไปคนละอย่าง
“แน่สิเฮีย พูดกันยังไม่เคยเลย”
“ก็แล้วไป”
“พิมพ์ไปก่อนนะ”
“เดี
