Chapter 2
1132 Words
Roe POV:
Kinakabahan akong pumasok sa room. Feel ko kasi mga rich kid andito. feel ko lang naman pero kung legit edi sana ol.
Akmang lalakad na ako ng dahan-dahan papuntang room ko ng may tumulak sakin at saktong pagtigil ko ay nasa harap na ako ng room ko! At nakita na din ako ni prof! Nilingon ko ang lalaking tumulak sakin at nakangisi siya. Yung ngising nakakaloko!
“Hi miss!” Inirapan ko lang siya at pumasok na sa napaka-ingay na room ko.
“Quiet class! You have a new classmate!” Sigaw ni Prof na medyo ikinatahimik ng iba pero yung iba pa, walang pakielam lalo na ang girls. “Jusko! Ano bang gagawin ko sa mga bata na to?” Napapahilot sa sintidong sabi ni prof. Bigla namang may tumikhim kaya napalingon kaming lahat sakanya. Ang guess what? Siya yung tumulak sakin kanina.
“Tumahimik kayo, mayroon tayong bagong kaklase” Aniya saka sumandal sa pinto at tinignan ako. Pasimple ko siyang inirapan at akmang magpapakilala ng makita kong puro lalaki lang ang may interes while the girls is looking with that jerk. Bumuntong hininga na lang ako atsaka tinignan silang lahat.
“My name is Roe T. Aspen, nice to meet you” Sambit ko atsaka yumuko. Napatingin naman ako sakanilang lahat ng bigla silang matamik. Ng akmang magsasalita ang prof namin ay bigla namang umingay at napuno ng bulungan ang silid namin.
“Shit pre! Ang hot niya!”
“Oo nga! Ang ganda pa!”
“Ano bayan! May bagong bitch!”
“Tsk! Lalandiin lang niyan si prince Mason ko!”
“Err! Dapat mapaalis agad natin siya dito!”
“Gosh! What if pati si prince Andy ay landiin niya din?! fuck! Hindi ako makakapapayag!”
“Mga bro! Pustuhan! Kapag niligawan ko yan sasagot agad yan sakin!”
“Gago! Akin yan!”
“Namo! Asa kapa! Paunahan na lang!”
“Sige ba!”
“See girls?! Kakapasok lang nanggayuma agad?! Siguro may lahing mangkukulam yan!”
Napailing na lang ako atsaka naglakad papunta sa isang bakanteng upuan sa pinakadulo malapit sa bintana. Inilabas ko lahat ng kailangan ko atsaka pumangalumbaba. Ng mapansin kong lahat sila ay nakatitig sakin ay nagiwas ako ng tingin at binigay na lang ang atensiyon sa labas pero ang akala ko makakaiwas na ako sakanila.
Naramdaman kong may tumabi sakin dahil ang mga upuan dito ay pangtatluhang tao. Nilingon ko ang tumabi sakin na siyang ikinasira ng mood ko. Siya lang naman yung tumulak sakin kanina! Ugh! That jerk! Narinig ko nanaman ang mga bulungan nila.
“Bokya na mga bro, naunahan na tayo ni Mason”
“Bwisit! Bichesa nga! Tignan niyo! Maski si Prince Mason nagayuma na niya!”
“Salot ang babaeng yan”
“Patay siya kay Princess Korie!”
“Oo nga! Isumbong natin yan!”
“Yah! Para mawala sa landas natin!”
“Mga tanga! Dapat si Korie ang paalisin niyo para malandi na natin si Prince Mason!”
“Shit pre! Sayang oh! Winner na eh! Naging bato pa!”
Bumuntog hininga ako saka hinilot ang sintido ko. Napakaingay! Ayokong ilabas ang kamalditahan ko dito dahil baka malintikan ako kay mama. Magtitiis na lang ako.
Tumahimik na ang mga kaklase ko kaya nagturo na ang prof namin kahit may bulungan parin yung iba. Nasa gitna kami ng discussion ng biglang bumukas ang pinto at pumasok doon ang isang lalaking napakalaki ng ngiti at kung nakikita mo siya. Iisipin mo talagang para siyang manyak. Umingay nanaman ang mga kaklase ko pero wala na akong pakielam. Hindi ko na sila pinakinggan at umub-ob na lang sa desk. Ilang sandali pa ay may tumabi nanaman sakin kaya napaangat ako ng tingin at nilingon siya.
“Hello babe!” Anito at inakbayan ako saka ngumiti ng nakakaloko. Kunot-noo kong binaklas ang braso niya saka siya pinukulan ng masamang tingin. Ang pinaka ayaw ko sa lahat ng mga nakakasalamuha ko yung may mga ganitong attitude! “Oh? May problema ba babe?” Sinuntok ko ang desk namin saka hinila ang kwelyo ng uniform niya.
“Huwag mo kong matawag tawag na babe dahil hindi ako katulad ng mga babae mo!” Matigas kong sigaw at tinulak siya pabagsak sa sahig. Lalong umingay sa room namin kaya lahat sila sinamaan ko ng tingin na ikinatahimik nila. Padabog akong umalis sa kinauupuan ko at lumakad papunta sa pinto ng bigla iyong bumukas at iniluwa sina Hannah at Norren na siyang ikinabago ng mood ko.
“Oh ehm g! Si Princess Hannah at Princess Norren!”
Bulong ng isa sa mga kaklase ko at muli nanamang umingay. Nilingon ko ulit silang lahat at sinamaan ng tingin kaya natahimik na ulit sila.
“Roe! Wow! Ang saya naman nito! Kaklase ka namin!” Sigaw ni Norren saka niyakap ako bigla maski si Hannah ganun din ang ginawa na siyang ikinagulat ko. Hinila nila ako at itinabi sakanila, Actually nasa harapan lang kami ng kaninang inupuan ko kung saan nakaupo si Mason na siyang tumulak sakin kanina at yung bastos na lalaki na ngayon ay nakaupo na din pero hindi ko na tinignan ang mukha nila saka hindi ko na din naman makikita ang mukha nila dahil nakatalikod ako. Ok na din to. “You know what? Yung dorm namin ni Norren mas maganda pa sa dorm mo ngayon kaya lipat kana lang saamin. Tutal maluwag doon at kaming dalawa lang ni Norren” Naka-ngiting sambit ni Hannah. Bigla naman akong napaisip. Siguro magandang ideya na din yun. Paano, yung ka-dorm ko kasi ang sama ng tingin sakin kanina bago ako umalis para pumasok sa klase.
“Osige” Sabi na ikinatili nila. Lahat naman ng kaklase namin maski ang prof ay nakatingin saamin at tila parang nanunuod ng sine.
Tinignan ko ang prof namin at kita ko sa mata niya ang labis na pagkadismaya. Pasimple naman akong sumandal at binulugan si Norren. Tumango-tango siya sa sinabi ko atsaka biglang tumayo.
“Listen my fellow classmates, gusto kong malaman niyo na simula sa araw na ito, kapag hindi kayo nakinig at hindi nirespeto si prof. Mira, gagamitin ko ang koneksiyon ko para mapaalis kayo dito at hindi na muling makakapsok pa kahit sa ibang schools mapa-low or high man yan, understood?” Tanong ni Norren na siyang ikinatayo ng lahat maliban sakin at kay hannah. Idagdag mo pa yung dalawa sa likod na naririnig kong humihilik. Just great.
“Masusunod po Ms. president!” Sabay-sabay nilang sambit at yumuko bilang paggalang. Hindi makapaniwala naman akong napatingin kay Norren. So, president pala siya. Timing na timing ang taong inutusan ko ah. Nilingon ko si prof at nakangiti siya habang nakatingin saaming lahat.
So much tiring for my first day. tsk.
- Writer
