"คุณลุงอึก! พราวกลัว"
"ไม่เป็นไรนะเด็กดี หนูเก่งมากแล้ว เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"
"ไม่ค่ะพราวไม่เป็นอะไร...แต่ว่าคุณคิรัว"
เดฟพยายามกอดปลอบคนตัวเล็กที่ร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนตัวเอง หลังจากพราวโทรศัพท์มาหาเขาก็รีบดูสัญญาณจีเอสที่ติดไว้ในต่างหูของเธอ ดีว่าจุดตรงที่พราวกับคิรัวอยู่มีลูกน้องในแก๊งที่ก่อนหน้านี้สั่งให้ไปทำงานเลยเข้าช่วยเหลือได้ไวขึ้น
"ลุงเดฟทำไมคนพวกนั้นถึงตามฆ่าพราวคะ"
"เดี๋ยวลุงเล่าให้ฟังตอนกลับบ้าน หนูอยากกลับบ้านเลยหรือว่ารอฟังอาการของคิรัวก่อน"
"รอคุณหมอออกมาก่อนได้ไหมคะพราวอยากฟังด้วยตัวเองว่าคุณคิรัวเป็นยังไงบ้าง"
"ได้สิ งั้นเราไปนั่งกันก่อนดีกว่า"
"ค่ะ"
เดฟประคองร่างเล็กเดินไปนั่งตรงเก้าอี้ เวลาผ่านเกือบไป 1 ชั่วโมงในที่สุดหมอก็ออกมาจากห้องรักษา เหมือนว่าคิรัวจะปลอดภัยแล้วเพราะหมอแจ้งว่ากระสุนไม่โดนอวัยวะสำคัญเพียงแค่เสียเลือดมาก หลังจากได้ยินแบบนั้นทั้งคู่ก็สบายใจ เ
