สายตาของเจิ้งอี้เหยียนเต็มไปด้วยความตะลึงพรึงเพริด “จริงหรือ คืนนี้ช่างมีเรื่องน่ายินดีนัก ข้ากำลังจะมีองค์ชายน้อย องค์หญิงน้อยแล้ว อาการของเจ้าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง เจ้าต้องรีบเล่าให้ข้าฟังแล้วล่ะ” ต่อไปตำหนักเหิงเยว่จะมีเด็กเล็กๆวิ่งกันเต็มวัง เขาคิดว่าจะมีลูกกับนางสักเก้าหรือสิบคน
เจิ้งอี้เหยียนหมุนร่างกำยำแล้วมุ่งไปที่ตำหนักบรรทม “ข้าว่าเราไปทบทวนวิชากันหน่อยดีกว่า ว่าองค์ชายน้อยหรือองค์หญิงน้อยเจ้าได้มาตอนฝึกวิชาอะไร ตั้งแต่วิชาฝึกลมปราณ หรือว่าวิชาฝังเข็ม หรือว่าตอนที่ข้าพาเจ้าฝึกวิชาผลักดันวาสนา เจ้าว่าไหมหรือบางทีอาจเพราะหัวมี่เอินที่หรงฉีให้ข้ามา....
ฮุ่ยชิงฟังคนเจ้าเล่ห์พูดแล้วทั้งแอบขำ ทั้งขวยเขิน “ถึงศิษย์จะไม่ทันอาจารย์ในเรื่องนี้ แต่ศิษย์ก็จะไม่คิดร้ายวางยาลดกำหนัดอาจารย์อีกแล้ว”
“ถ้าวางยาข้าอีกข้าเล่นงานเจ้าแน่ แล้วอย่าลืมเสียเล่าเจ้ายังมีคดีติดตัว ความฝันครั้งหน้า หากมีใ
