และพร้อมรักเองก็ไม่ขัดอีกฝ่าย
พร้อมรักเป็นคนรับใบเสร็จที่พนักงานส่งมาให้ ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันไปหาโต๊ะนั่งซึ่งภายในร้านจัดเป็นเบาะนั่งพื้นกับโต๊ะญี่ปุ่นแบบเข้าชุดกัน ทั้งนี้ทั้งนั้นเพื่อสะดวกกับการเล่นกับเหล่าน้องหมาคอร์กี้
ทั้งคู่หย่อนก้นลงนั่งที่โต๊ะตรงมุมหนึ่งที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวสักหน่อย ตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงเศษผู้คนยังมาใช้บริการไม่มากเท่าไรนัก แต่ก็มีบ้างประปราย และทันทีที่นั่งเรียบร้อย น้องหมาคอร์กี้ตัวหนึ่งก็วิ่งส่ายหางดุกดิกตรงมาที่พร้อมรัก กระโจนขึ้นนั่งบนตักอย่างรวดเร็วจนพร้อมรักเกือบเสียหลักแต่ก็รับเจ้าหมาน้อยไว้ได้ทัน
“เซอร์วิสดีเหลือเกินนะ”
พร้อมรักลูบที่ขนนุ่มตรงหัวของเจ้าคอร์กี้เบาๆ รอยยิ้มหวานซึ้งปรากฏบนดวงหน้าเรียวรูปไข่ก่อนจะหันไปหาวินธัย
“คราวนี้หมอจ่าย เดี๋ยวคราวหน้าขอให้พร้อมได้เป็นคนจ่ายบ้างนะคะ”
พร้อมรักฉวยโอกาสบอกไปอย่างนั้นเสียเลย เพราะนั่นหมายความว่าเธอกับเ
