คนตัวเล็กเดินวนอยู่ในห้อง แน่นอนว่าเธอไม่สามารถนั่งนิ่งได้ ทั้งอยากมั่นใจ ทั้งกลัว ตอนนี้เธออยากได้ที่ตรวจครรภ์มากๆ แต่มันดึกแล้ว
หากได้มาตอนนี้ถามว่ากล้าตรวจไหม ก็ไม่อีกนั่นแหละ เธอคงรับไม่ได้หากมันเกิดเหตุการณ์เหมือนเมื่อห้าปีก่อน คราวนั้นเธอทุกข์ใจเพียงไร
แบกหน้าไปหาพ่อของลูกบอกว่าตัวเองท้องกับเขา อยากให้อีกฝ่ายช่วยรับผิดชอบลูก ตอนนั้นก็โดนมาสารพัดทั้งคำดูถูก พ่นไฟใส่เธอเป็นชุดๆ แต่จะโทษใครได้ ต้องโทษตัวเองที่ไม่ระวัง
ตอนนั้นเธออายุน้อยมันเครียดมาก เธอไม่มีเงินพอที่จะเลี้ยงเด็กคนหนึ่งให้เติบใหญ่ เพราะลำพังตัวเองยังเอาตัวไม่รอดเลย
พอพ่อของลูกรับผิดชอบเธอโล่งใจมาก แต่ก็ต้องทนกับคำดูถูกถากถางของเขาเรื่อยมา หนักๆ เลยอยากจับเขาบ้างล่ะ ไม่คิดว่าเธอจะวนกลับไปหาความรู้สึกนั้นอีกแล้ว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เกศราสะดุ้งแล้วหันไปมองที่ประตู เดินไปปลดล็อกแล้วเปิดมันออก เห็นหน้าสองพ่อลูกคลี่ยิ้มออกใ
