อวดดีนัก…ก็ให้ได้รับบทเรียนบ้าง เขาคิดในใจ แต่ลึกๆ เขารู้ดี ผู้หญิงคนนี้เอาตัวรอดได้ เธอเก่งเกินกว่าที่ใครเห็น แต่ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ยอมให้เธอเป็นอะไรแน่นอน
ในทางตรงกันข้าม มือของชีวาสั่นน้อยๆ หัวใจเธอหนักอึ้ง เจ็บจนแทบหายใจไม่ออก… ที่ควินไม่เห็นค่าความเป็นคนของเธอเลยแม้แต่นิดเดียว
แต่เธอไม่มีสิทธิ์อ่อนแอ ฉันต้องชนะ เพื่อหลานสาวของฉัน… เพื่อคำสัญญาที่ให้ไว้กับพี่สะใภ้ก่อนตาย
น้ำตาที่เอ่ออยู่…หยุดลงทันที เหลือเพียงความมุ่งมั่นที่คมกริบกว่าเหล็กหัวไม้กอล์ฟในมือ
ควินเหลือบเห็นใบหน้าของชีวา ที่เริ่มแดงก่ำ ดวงตาเธอสั่นระริกเหมือนจะร้องไห้ บางอย่างในใจเขาเหมือนถูกสะกิดโดยไม่รู้ตัว
เสียง “ปึ๊ก!” ดังขึ้นเมื่อบุหรี่ในมือเขาถูกกดลงที่เขี่ยบุหรี่ แรงจนดนัยชำเลืองตามองอย่างรู้ทัน
หมอนี่…เริ่มห่วงผู้หญิงแล้วจริงๆ ว่ะ ดนัยยิ้มมุมปากอย่างจับสังเกตได้ทันที
เสียงกรรมการประกาศเริ่มการแข่งขันดังขึ้น ก
