หลงกลรัก มาเฟียเถื่อน

4 | หมดหน้าที่

เอวหนาอัดกระแทกได้ตามใจมากขึ้นเมื่ออีกฝ่ายปรับตัวได้ ทว่าความแน่นของร่องสาวยังคงเป็นอุปสรรค เธอบริสุทธิ์จนเขาหงุดหงิดที่ต้องคอยหักห้ามใจไม่ให้รุนแรงเกินไป

“โคตรเสียวเลย! อ้าส์!!” ใบหน้าหล่อเหยเกขึ้นด้วยความทรมาน ทว่าเป็นความทรมานที่ไม่อยากหยุด อยากอัดกระแทกและแช่ตัวตนไว้ในร่องอุ่นๆ นานๆ

ปึก!! ปึก!!

“คุณชายเบาหน่อยค่ะ มีนจุก! อ้ะ!” หลังจากอดทนมาสักพัก เธอก็ตัดสินใจอ้อนวอนเขาอีกครั้ง ถึงจะรู้ว่าสิ่งที่ขอจะทำให้เขาไม่พอใจก็ตาม

“อดทนหน่อย ฉันจะเสร็จแล้ว”

น้ำเสียงทรมานและเส้นเลือดปูดตรงลำคอแกร่งบ่งบอกว่าเขากำลังทรมานไม่ต่างกัน ดวงตาฉ่ำปรือของหนุ่มสาวมองสิ่งเหล่านั้นด้วยความรู้สึกบางอย่าง ทำไมเธอถึงรู้สึกดีกับความทรมานของเขา

“อ่าส์ จะรัดแน่นไปไหนมีนา”

น้ำเสียงที่เรียกชื่อของเธอยิ่งเพิ่มความเสียวกระสั่นให้กับเธอจนเผลอขมิบร่องสาวถี่กว่าเดิมราวกับรู้จุดอ่อนของอีกฝ่าย

“อ้าส์ ฉันจะแตกแล้ว”

เอวหนาอัดกระแทกในจังหวะที่ดิบเถื่อนยิ่งกว่าเดิม ความตื่นเต้นและเสียวซ่านครอบงำทั้งสองร่าง ทว่าเป็นเขาที่เสร็จสมไปก่อนเธอ

“อ้าส์” เสียงทรมานครั้งสุดท้ายก่อนที่หญิงสาวจะรู้สึกอุ่นวูบวาบในช่องท้องและรู้ว่าทุกอย่างจบลงแล้ว เพราะเขาถอดแก่นกายออกอย่างรวดเร็ว

“เวรแล้ว… ฉันเสร็จในตัวเธอ”

เหมือนคุณชายมาเฟียพึ่งจะรู้สึกตัวว่าทำอะไรลงไป เขามองน้ำกามของตัวเองที่ไหลย้อนออกมาจากร่องสีสดด้วยความรู้สึกหลากหลาย

แต่สิ่งที่เด่นชัดที่สุดก็คงจะเป็นความพอใจที่ได้เป็นคนแรกของเธอ

“ถ้าคุณชายพอใจแล้วมีนขอตัว… อ๊ะ!”

ความเจ็บแสบตรงกายสาวทำให้คนที่กำลังจะลุกขึ้นถึงกับร้องเสียงหลง ถึงอย่างนั้นก็ยังพยายามลุกขึ้นด้วยความทุลักทุเล

“ถ้าไม่ไหวก็นอนพัก” เขาบอกเธอด้วยความหวังดี ก็ดูสภาพเธอสิอย่าว่าแต่กลับห้องเลย แค่ลุกเดินยังไม่น่ารอด

ทว่าน้ำเสียงและแววตาที่เย็นชาของเขากลับทำให้สาวใช้อย่างเธอได้สติว่าควรทำตัวอย่างไร ความอ่อนโยนก่อนหน้าก็เป็นแค่บทบาทการร่วมรักระหว่างชายหญิงเพียงเท่านั้น เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอเลยแม้แต่น้อย

“ไม่เป็นไรค่ะคุณชาย มีนกลับได้ค่ะ”

เธอก้มหน้าก้มตาบอกตามเคยแล้วก้มลงหยิบชุดนอนที่สภาพยับเยินไม่ต่างจากร่างกายของเธอขึ้นมาสวมใส่ด้วยท่าทางน่าเวทนา ช่างแตกต่างจากอีกฝ่ายที่ร่างกายไม่ได้มีความบอบช้ำอะไร

“งั้นก็ไปรอที่ห้อง เดี๋ยวลูกน้องฉันจะเอายาตามไปให้”

เขาสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชาก่อนจะเดินโทงเทงไปยังห้องน้ำหรูเพื่อล้างคราบเลือดและน้ำคาวออกจากร่างกาย โดยมีสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยมองตามหลัง

‘หนี้ของเธอจบลงแล้วใช่ไหม’

อมีนาได้แต่สงสัยและคิดไปเองว่ามันได้จบลงแล้ว…

…

ซ่า… สายน้ำชโลมร่างกำยำที่ยังเต็มไปด้วยความต้องการ สำหรับคนมีความต้องการสูงอย่างเขาเพียงรอบเดียวมันไม่พอจริงๆ ยิ่งนึกถึงความเสียวซ่านที่พึ่งจะได้รับจากร่างสวยก็ยิ่งตื่นตัว

เขาอยากจับเธอกระแทกอีกหลายๆ รอบ จิตใต้สำนึกอันน้อยนิดที่มีกลับสั่งให้หยุดความคิดลงเพราะเธอบอบบางเกินไป

ทางด้านอมีนาที่แต่งตัวเสร็จก็รีบพาร่างกายอันบอบช้ำกลับมาที่ห้องพักทันที แต่กว่าจะมาถึงได้ก็ใช้เวลาหลายนาที เนื่องจากตึกคนใช้กับตึกคฤหาสน์กลางที่เป็นพื้นที่ส่วนตัวของคุณชายนั้นห่างกันเกือบครึ่งกิโลและสภาพที่เป็นอยู่ก็ทำให้อมีนาเดินได้ลำบากผ่านส่วนหลังด้านหนึ่งแบบทุลักทุเล

“ฟุบ!! อ๊ะ!!”

อมีนาส่งเสียงออกมาทันทีที่ร่างกายส่วนนั้นสัมผัสกับน้ำ เธอแค่ตั้งใจจะล้างคราบคาวออกจากร่างกายไม่คิดว่าจะเจ็บแสบได้ขนาดนี้ สัมผัสเพียงนิดก็รับรู้ได้ถึงความบวมช้ำ

“ไม่เห็นจะรู้สึกดีอย่างที่ใครเขาพูดกันเลย”

อมีนาบ่นพึมพำออกมาขณะที่ทำความสะอาดร่างกาย ความเหนื่อยล้าทำให้เธอทำได้เชื่องช้า กว่าจะออกมาจากห้องน้ำมาถึงเตียงนอนก็หลายนาที

ร่างสวยค่อยๆ ขึ้นไปบนเตียงสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มพยายามจะพักร่างกายและเฝ้าบอกตัวเองว่ามันจบลงแล้ว

เธอได้ทำหน้าที่ตัวเองและชดใช้หนี้ให้พ่อกับแม่เลี้ยงไปแล้วแม้จะเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดไปก็ตาม เธอจะคิดเสียว่าเรื่องคืนนี้เป็นเพียงความฝันที่เป็นฝันดีมากๆ

ฝันที่ผู้หญิงหลายคนต้องการ รวมถึงเธอด้วย ใช่แล้ว…

เธอเองก็หลงรักคุณชายเหมือนกับคนอื่นๆ เพียงแต่เก็บอาการไว้เท่านั้น

ก็อก!! ก็อก!!

เสียงเคาะประตูทำให้อมีนาที่กำลังคิดบางอย่างอยู่ได้สลัดความคิดนั้นแล้วไปเปิดประตู

เธอพอจะรู้ว่าคนที่มาเคาะคือใครจึงไม่ได้เอ่ยถาม ทำได้แค่เพียงโผล่หน้าออกไปดู แล้วก็เห็นว่าเป็นคนสนิทของคุณชายจริงๆ

“กินตอนนี้เลย”

เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชาไม่ต่างจากเจ้านายก่อนจะเดินกลับไปทางเดิม

อมีนาที่รับถุงเล็กๆ มาแล้วก็มองซ้ายมองขวาว่ามีใครเห็นหรือเปล่า พอรู้ว่าไม่มีใครเห็นก็รีบกลับเข้าห้องไปด้วยความรู้สึกบางอย่าง

“จบแล้วจริงๆ สินะ”

เธอมองเม็ดยาคุมฉุกเฉินในมือก่อนจะกินลงไปอย่างไม่อิดออด เธอเองก็ไม่อยากพลาดท้องเหมือนกัน ถ้าท้องตอนนี้อนาคตที่วางไว้คงจะดับสูญ