ตอนที่ 23
เช้าวันรุ่งขึ้น แสงอรุณรำไรปลุกให้พริมาตื่นขึ้นจากภวังค์ หญิงสาวขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะรู้สึกถึงอ้อมแขนอบอุ่นที่โอบกอดร่างเธอไว้จากทางด้านหลัง ความรู้สึกปลอดภัยและอุ่นใจแผ่ซ่านไปทั่วร่าง พริมานอนนิ่ง ๆ ซึมซับความรู้สึกนี้ไว้ ก่อนจะค่อยๆ หันกายไปเผชิญหน้ากับชายหนุ่มที่นอนอยู่เคียงข้าง
ไมค์เองก็ตื่นขึ้นมาในจังหวะเดียวกัน แววตาของเขามองเธอด้วยความอ่อนโยนและรอยยิ้มบางๆ ที่มุมปาก
“อรุณสวัสดิ์ครับ... คุณพริม” ไมค์เอ่ยเสียงพร่าเล็กน้อยจากความง่วงงุน พร้อมกับกระชับอ้อมแขนที่โอบกอดเธอไว้แน่นขึ้น
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” พริมาตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่สดใสอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมานานแสนนาน หัวใจของเธอเบิกบานราวกับดอกไม้แรกแย้ม แสงแดดยามเช้าที่ลอดผ่านผ้าม่านมาแตะใบหน้าของเขา ยิ่งทำให้เธอมองเขาอย่างพิจารณา
“คุณพริมมีชื่อเล่นไหมครับ?” ไมค์ถามพลางใช้นิ้วเกลี่ยปอยผมที่ปรกใบหน้าหวานของเธออย่างเบามือ เมื่อเห
