พาทิศยกมือขึ้นปิดหน้าด้วยความเคร่งเครียด เมื่อเลขาหน้าห้องเข้ามาแจ้งว่า แววดาวกำลังมีเรื่องกับลูกค้าของบริษัท
“โอเค ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้”
เมื่อพาทิศออกมาถึง ก็พบว่าแววดาวกำลังขึ้นคร่อมตบอยู่กับลูกค้าผู้หญิงอยู่ แต่เมื่อหันมาเห็นเขา แววดาวก็ชะงัก แล้วก็บีบน้ำตาทันที
“เอก... ช่วยแววด้วยค่ะ นังนั่นมันตบแววก่อน”
แววดาววิ่งเข้ามากอดแขนของพาทิศเอาไว้ พร้อมกับทำตัวน่าสงสารเหมือนเคย แต่ครั้งนี้พาทิศเห็นคาตา
“แต่ผมเห็นคุณกำลังตบลูกค้าของผมอยู่นะ แวว”
“อะไรนะคะ ลูกค้าเหรอคะ”
“ใช่ คุณจารวีย์ลูกค้าของบริษัท” พาทิศเค้นเสียงไม่พอใจใส่แววดาว
“แวว... ไม่รู้นี่คะว่าเป็นลูกค้า แววนึกว่ามันมาอ่อยคุณ”
“แวว คุณเลอะเทอะใหญ่แล้วนะ”
“เอก... แววขอโทษค่ะ แวว...”
“เมื่อก่อนคุณไม่ใช่แบบนี้นี่ คุณเป็นอะไรไป คุณเปลี่ยนไปมากเลยนะแวว”
พาทิศมือดึงเล็กของแววดาวออกจากแขนของตัวเอง ก่อนจะเดินเข้าไปยกมือไหว้ขอโทษจา
